Jeśli chcemy przede wszystkim poznać etymologiczne pochodzenie pojęcia doskonałości, musimy, mówiąc symbolicznie, przejść do łaciny. I wywodzi się od słowa "perfectio", które można przetłumaczyć jako "działanie pozostawiając coś skończonego", składające się z trzech różnych części:
- Prefiks "za", który jest równoważny "całkowicie".
- Czasownik "facere", który jest synonimem "robienia".
-Podrost "-ción", który jest używany do wskazania "działania i skutku".

Doskonałość jest pojęciem, które odnosi się do stanu doskonałości . Z drugiej strony, doskonałe jest to, co nie ma błędów, wad ani wad : jest to zatem coś, co osiągnęło maksymalny możliwy poziom.

Na przykład: "Wydarzenie zostało dopracowane do perfekcji zgodnie z planem", "Sztuka zaprojektowana przez trenera znalazła odzwierciedlenie w polu w doskonałości, a lokalny zespół mógł wygrać punkt", "Każdy z naszych Wzory aspirują do perfekcji . "

W dziedzinie prawa termin, z którym obecnie mamy do czynienia, jest bardzo często używany. W szczególności odnosi się do momentu przeprowadzenia procedury, w której spełnione są wszystkie ustalone wymagania. Sytuacja, która prowadzi zatem do narodzin zarówno praw, jak i obowiązków tych, którzy je zgromadzili.

Idea doskonałości może się różnić w zależności od filozoficznej koncepcji. Dla katolików jedyną idealną rzeczą jest Bóg : poza Nim nie ma doskonałości, w tym sensie niemożliwe jest osiągnięcie doskonałości w jakimkolwiek działaniu lub stworzeniu istoty ludzkiej .

Można jednak stwierdzić, że coś osiągnęło doskonałość, gdy rozwija się zgodnie z zamierzeniem. W tym przypadku doskonałość jest powiązana z spełnionym celem, bez rejestrowania błędów. Jeśli w festiwalu artystycznym chronogram odbywa się bez przeróbek, artyści są zadowoleni z ich udziału, a publiczność cieszy się z tego wydarzenia, można powiedzieć, że wszystko poszło doskonale.

W psychologii jest tak zwany perfekcjonizm. To przekonanie wierzy, że doskonałość może i musi zostać osiągnięta. Dlatego jest postrzegany jako sposób na zachęcanie ludzi do dążenia, motywowania i próbowania osiągnięcia wszystkiego, co proponowali.

Są jednak tacy, którzy wierzą, że ten pomysł nie szkodzi tylko człowiekowi, uciska go i zawsze poddaje go doskonałości w różnych aspektach jego życia. Tak bardzo, że uważa się, że może to prowadzić nawet do depresji i znacznego stresu.

Perfekcja może być nawet subiektywna i powiązana z estetyką . Jednostka może wierzyć, że pewien obraz lub rzeźbiarz doskonale odzwierciedla to, co zamierza przekazać, podczas gdy inny podmiot może myśleć o czymś innym i uznać, że omawiane dzieło ma wady w swojej prezentacji.