Wpisany w notacji łacińskiej słowo notariusz opisuje urzędnika państwowego, który ma upoważnienie do kontrolowania i służenia jako świadek przeciwko zawieraniu umów, testamentów i innych aktów pozasądowych. Notariusz nadaje publiczny charakter prywatnym dokumentom za pomocą swojego podpisu .

Na przykład: "Musimy znaleźć notariusza do podpisania aktu", "Gabriel nie był zadowolony z pracy notariusza, ponieważ nie wyjaśnił wyraźnie klauzul umowy", "Nie mogą narzekać, ponieważ notariusz dana wiara wszystkiego, co podpisane " .

To, co robi notariusz, działa jako gwarancja, ponieważ potwierdza legalność dokumentów, które kontroluje, ponieważ jest prawnikiem upoważnionym przez prawo do udzielania gwarancji aktom, które powstają w dziedzinie prawa prywatnego .

Kiedy mówimy o notariuszu, musimy również wyjaśnić cztery rodzaje dokumentów, które można sporządzić:

Ratyfikacja Jest to działanie, za pomocą którego zawodowiec poświadcza, że ​​jest ono prawdziwe i prawdziwe, niezależnie od tego, czy jest napisane, czy jest aktem, czy słowem.

Świadectwo Termin ten określa pełną transkrypcję, która jest tworzona z zapisu.

Notarialna certyfikacja, to relacja, która realizuje się na fakcie lub działaniu, a także której ustanowienie konkretnego dokumentu zgadza się absolutnie z oryginałem.

Poświadczona kopia. Jak sama nazwa wskazuje, termin ten określa pełną lub częściową kopię, która jest wykonana z zapisu lub innego rodzaju zapisu.

Należy zauważyć, że notariusze zajmują się również doradzaniem społeczeństwu w kwestiach związanych z aktami publicznymi, testamentami i spadkiem oraz w celu pilnowania dokumentów. W przeciwieństwie do prawników (którzy bronią interesów reprezentowanych), notariusze są zobowiązani do zachowania neutralności.

Należy również wspomnieć, że notariusz nie może być urzędnikiem publicznym, ponieważ to pytanie zależy od systemu prawnego każdego kraju. W każdym razie rola notariusza jest zawsze publiczna, nawet gdy wykonuje swoją działalność autonomicznie. Pisma upoważnione przez notariusza, z drugiej strony, zawsze mają ważność prawną uznawaną przez państwo .

W przypadku Hiszpanii każda osoba pragnąca zostać notariuszem musi spełniać szereg wymogów, takich jak posiadanie hiszpańskiego obywatelstwa lub dowolnego kraju Unii Europejskiej, mieć co najmniej 23 lata, nie być niezdolna do pracy ani niepełnosprawna, aby móc wykonywać obowiązki funkcje odpowiadające temu stanowisku i posiadaniu tytułu licencjata lub doktora.

Również w tym kraju należy podkreślić, że każdy notariusz ma podwójne zdanie. I w niektórych przypadkach uważa się, że był to urzędnik, ponieważ na przykład dostęp do stanowiska odbywa się w drodze konkursu opozycji, a w innych jako samozatrudniony. W tym ostatnim aspekcie należy ustalić, że jest on sklasyfikowany jako taki pod względem systemu zabezpieczenia społecznego lub urlopu chorobowego.

W niektórych krajach, takich jak Argentyna i Urugwaj, praca notarialna wykonywana jest przez specjalistę zwanego publicznym notariuszem . Notariusz i notariusz spełniają zatem te same funkcje.