Chociaż istnieją różne teorie na temat etymologicznego pochodzenia pojęcia ozdoby, wydaje się, że można je znaleźć po łacinie. W szczególności w czasownikach "ordinare", co jest równoważne "umieszczeniu wszystkiego na swoim miejscu".

Ozdoba jest obiektem dekoracyjnym . Jego funkcją jest dostarczanie piękna, aby poprawić wygląd czegoś. Na przykład: "Czy podoba Ci się ozdoby, które kupiłem w salonie? Wykonano ją ze szkła ", " Wczoraj, bawiąc się piłką, Juan złamał ornament, który dostała ode mnie babcia ", " Myślę, że umieszczę ozdoby na górnej półce mebli " .

Ważne jest, aby pamiętać, że ornamenty nie mają praktycznej funkcji : nie można ich używać, ale umieszcza się je tylko w celach estetycznych. Drewniana rzeźba, ramka na zdjęcia, wazon lub zdjęcie są ozdobą. Zgodnie z cechami przedmiotowego obiektu, możliwe jest, że element ten jest uznawany za dzieło sztuki, przekraczając znaczenie nadane prostemu ornamentowi.

Być może najbardziej znanymi i popularnymi ozdobami są tak zwane ozdoby świąteczne, które, jak sama nazwa wskazuje, są umieszczane w domach, budynkach, ulicach i innych przestrzeniach podczas świąt Bożego Narodzenia. Celem jest to, aby stworzyć doskonałą świąteczną atmosferę, dzięki czemu można cieszyć się z nich coraz lepszymi.

Konkretnie, w tej kategorii będzie od urodzenia do drzewa przez girlandy, które są umieszczone na drzwiach, jemioła na nadproży drzwi lub kul i gwiazd, które są umieszczone na drzewie.

Z drugiej strony, wyrażenie "ozdoby" służy do nazwania tego lub tego, co znajduje się w określonej przestrzeni bez spełniania funkcji: "Wydaje mi się, że jestem ozdobą w tej firmie: nie mam zadań do wykonania ani obowiązków do spełnienia. ", " Dzieci, nauczyciel nie jest ozdobą: jeśli mają jakieś pytania, mogą się z nią skonsultować " .

W dziedzinie muzyki ozdoba jest nutą, która nie jest niezbędna do zachowania harmonii lub do rozwijania melodii. Włączenie w ten sposób jest ozdobne.

Adorno, w końcu, może być nazwiskiem. Theodor Adorno (1903-1969) był znanym filozofem, socjologiem i komunikacjonistą, który był częścią tzw. Szkoły Frankfurckiej .

Uważa się również, że ta liczba odegrała istotną rolę w inspirowanej marksizmem teorii krytycznej i dała nam długą listę dzieł, które stały się podstawowymi filarami edukacji, psychologii lub socjologii. Wśród najważniejszych można wyróżnić "Edukacja dla emancypacji", "Dialektyka oświecenia", "Wczesne pisma filozoficzne" lub "Krytyka kultury i społeczeństwa".