Prorok jest pojęciem, które pochodzi od prorhety, terminu łacińskiego, chociaż jego etymologiczny rdzeń znajduje się w języku greckim. Pojęcie to używane jest do określenia, kto jest w stanie dokonać proroctwa (to znaczy przewidzieć przyszłe wydarzenie z łaski Bożej lub jakiejś nadprzyrodzonej zdolności ).

Mówiąc o prorokach, nie można pominąć nazwiska Nostradamusa, astrologicznego konsultanta i lekarza z Francji, który żył w XVI wieku i dokonał imponujących przewidywań. Był autorem pracy zatytułowanej " Prawdziwe astrologiczne wieki i proroctwa ", która po raz pierwszy została opublikowana w 1555 roku. Ta książka przyciągnęła uwagę wielu osób, zwłaszcza tajemniczej natury jego pisma .

Najbardziej zapalczywi wielbiciele Nostradamusa potwierdzają bez wahania, że ​​prorok przepowiedział każdą z katastrof między jego erą a rokiem 3797, kiedy to istnienie świata rzekomo przestanie istnieć. Z drugiej strony Nostradamus współpracował z francuską arystokracją przy opracowywaniu horoskopów dla rodziny królewskiej, w czasie, w którym przewidywał w zaskakujący sposób śmierć króla Henryka II. Zajmował się również pomocą medyczną sądu Karola IX.

Warto zauważyć, że przeciwnicy Nostradamusa zapewniają, że zbieżność między ich przewidywaniami a katastrofami ma miejsce tylko dzięki manipulacji niektórych tłumaczy, którzy starają się przekręcić oryginalny tekst, aby podać powód prorokowi.

Poza religią, często opisuje się ją jako proroka, który interpretuje znaki i sygnały, aby przewidzieć przyszłe wydarzenia lub który dzięki swojej działalności lub pracy udaje się zainicjować ścieżkę, którą podążają inni: "Ten krytyk sztuki jest prorokiem, który przewidział powstanie egzystencjalizmu ", " Prorok w swojej ziemi, Joseph Markalli zdołał narzucić ten gatunek całemu narodowi ".

Fraza przysłowiowa (ogólnie znana jako powiedzenie ) "nikt nie jest prorokiem na swojej ziemi" jest często używana w naszym języku i, choć niewielu to wie, jest to powiedzenie, które pochodzi z Biblii, a dokładniej u Łukasza 4., 24. Jego użycie polega na opisaniu sytuacji osoby, która nie mogła osiągnąć sukcesu lub rozgłosu w swojej ojczyźnie, ale musiała wyjechać za granicę, aby je zdobyć, prawdopodobnie za nie otrzymanie uwagi lub niezbędnych środków, lub dobrze, bo nie był w stanie przezwyciężyć skutków zazdrości, że jego cnoty wzbudziły jego wrogów.