Definicja fagot

Fagot to instrument muzyczny wykonany z drewna. Jest to instrument dęty, składający się z rury o długości ponad jednego metra z kluczami, otworami i ustnikiem.

Fagot

Początki fagotu sięgają początków XVIII wieku . Z biegiem lat jego struktura uległa kilku zmianom, aż w XIX wieku nabrała kształtu dzisiaj.

Fagot to stożkowa rura, która jest pochylona nad sobą. Kontrabas i fagot są instrumentami tej samej rodziny, podczas gdy heckelfon i obój są innymi instrumentami o podobnej charakterystyce.

Zazwyczaj fagocista gra na swoim instrumencie. Zwykle ma uprząż lub pasek do trzymania instrumentu, który jest trzymany w taki sam sposób, jak saksofon tenorowy. Lewą ręką fagocista odtwarza powyższe klawisze, podczas gdy prawa ręka służy do niższych klawiszy.

Wibrato i tryl to niektóre z technik, które można wykonać z fagotem, instrumentem z podwójnym trzciną (lub podwójnym trzcinkiem), który ma postacie takie jak Antoine Dard (1715-1784), Víctor Guillermo Ramos Rangel (1911-1986) i Maurice Allard (1923-2004) wśród najbardziej cnotliwych muzyków, którzy w nią grają.

Wolfgang Amadeusz Mozart, Antonio Vivaldi, Richard Strauss i Johann Christian Bach (syn Johanna Sebastiana ) to jedni z wielkich kompozytorów, którzy stworzyli koncerty na fagot. Instrument jest zwykle stosowany w kompozycjach muzyki kameralnej, barokowej, a niekiedy jazzowej .

Zalecane