Definicja Huns

Hunowie byli członkami ludu mongoloidalnego, który w V wieku dominował w regionie pomiędzy Dunajem a Wołgą . Chociaż jego pochodzenie nie jest jasne, uważa się, że pojawiły się one na kontynencie azjatyckim i mówią w języku ałtajskim.

Hunos

Nomadzi, Hunowie, zostali umieszczeni w chatach, poświęcając się głównie polowaniu i hodowli bydła. Poprzez grabież i działalność handlową udało im się uzyskać to, czego nie produkowali.

Król lub caudillo był najwyższym autorytetem ludu Hun. Najbardziej znany był ostatni wielki przywódca: Attila, który rządził między 434 a 453 r. I przybył, by przewodzić największemu wówczas imperium w Europie .

Pod Attylą Hunowie oblegli Konstantynopol, najechali na Bałkany i zbliżyli się do Rzymu . Król Hunów jest zwykle opisywany przez historyków jako krwiożerczy, okrutny i drapieżny człowiek, choć niektóre wersje nawiązują do jego szlachetności. Kiedy Attila zmarł w 453 r., Hunowie zakończyli separację i ostatecznie przestali istnieć jako jednostka .

W celu ukonstytuowania się Cesarstwa Hunów V wieku, najpierw nastąpił awans przez Azję Środkową, od obecnego regionu Turkmenistanu do Indii, postępując na północnym zachodzie. W roku 370 Hunowie zaczęli zbliżać się do terytorium Europy, destabilizując ludy barbarzyńskie w Europie Środkowej i Wschodniej . Dzięki dostępowi Atilii do władzy osiągnięto połączenie różnorodnych osiedli Hunów w wielkim imperium, które przybyło, by złupić królestwa Rzymian.

Po śmierci Attyli Elak, jego najstarszy syn, przejął dowództwo, które stanęło w obliczu jego braci Ernak i Dengizik . Na tym tle rozpoczęły się bunty wśród podbitych plemion. W 469, po śmierci Dengizika (następcy Elaka ), imperium Hun przestało istnieć.

Zalecane