Z łacińskiego inspiratu inspiracja jest procesem lub wynikiem inspiracji lub inspiracji (aby powietrze z zewnątrz wpadło do płuc, aby pobudzić myśli w umyśle). Pojęcie ma dwa wielkie zastosowania: z jednej strony odnosi się do iluminacji, którą boskość lub siła nadprzyrodzona przynosi osobie, podczas gdy z drugiej strony, termin ten określa wejście powietrza do organizmu przez nos.

W pierwszym przypadku inspiracja jest związana ze spontanicznym bodźcem, który pojawia się wewnątrz artysty lub twórczości. Inspiracja nie pojawia się przez wysiłek i wolę; dlatego różni się od pracy lub szkolenia .

Na przykład: "Inspiracja do tej książki przyszła mi do mnie, gdy podróżowałem po kraju z moją żoną", "Muszę dostarczyć tekst za kilka dni, ale prawdą jest, że ostatnio nie mam inspiracji i trudno mi pisać", "Nowy album piosenkarza pokazuje zużycie jego inspiracji " .

To znaczenie terminu, do którego się zwracamy, jest przyczyną tak zwanej artystycznej inspiracji, która ma swoje źródło w kulturze helleńskiej. W nim była postać muza, który był uważany za boginię, która "poprowadziła" artystów do tworzenia ich różnych kompozycji i dzieł.

W szczególności w Grecji mieli dziewięć muz, które były źródłem inspiracji dla poetów, muzyków i myślicieli, między innymi. Tak więc były to:
Calliope, muza epickiej poezji i elokwencji.
Erato, ta piosenka o miłości.
Melpomene, tragedia.
Talía, źródło inspiracji dla poezji bukolicznej, a także dla komedii.
Urania, muza astronomii i nauki.
Clio, epicki.
Euterpe, ten z muzyki.
Polyimnia, czyli święta poezja i święte pieśni.
Terpsychora, inspiracja do tańca.

Poza spontaniczną inspiracją, podmiot może przyczynić się do jej pojawienia się. Każda osoba wykonuje swoje rytuały lub zwyczaje, aby wzbudzić natchnienie. Przygotuj przestrzeń w domu, słuchaj muzyki, aromatyzuj otoczenie, odwiedź pewne miejsce lub podróżuj, to niektóre z typowych zachowań zachęcających do inspiracji.

Podczas wdechu, wdechu lub wdechu następuje wniknięcie powietrza do ciała: "Chcę zobaczyć, jak działają twoje płuca: weź głęboki oddech" .

Oprócz wyżej wymienionych, musimy stwierdzić, że istnieją dwa filmy, które używają terminu, który analizujemy jako tytuł. Pierwszy z nich został zaprezentowany w 1946 roku i jest reżyserowany przez filmowca Jorge Jantusa. Francisco de Paula lub José Olarra to aktorzy, którzy kierują dystrybucją tej argentyńskiej produkcji, która jest biografią wielkiego kompozytora Franza Schuberta.

Drugi film, zwany także "Inspiración", jest meksykański i został zabrany na duży ekran w 2001 roku przez reżysera Ángela Mario Huerta. Jako protagoniści bierze udział kilku młodych ludzi, którzy spotykają się na jednej nocy w dyskotece i którzy od tego momentu splatają swoje życie, by poznać filary ludzkiej egzystencji: miłość, przyjaźń, ból ...