Pojęcie anody jest używane w dziedzinie fizyki do określenia dodatnio naładowanej elektrody . Z drugiej strony, elektroda jest końcem materiału przewodzącego, który, gdy jest połączony z medium, przenosi lub uzyskuje z niego prąd elektryczny (przepływ ładunków).

Etymologia anody prowadzi do greckiego wyrażenia, które można przetłumaczyć jako "wznoszącą się ścieżkę" . Brytyjski naukowiec Michael Faraday (1791-1867) po raz pierwszy użył tej koncepcji .

Reakcja utleniania jest generowana na anodzie: zwiększa jej stopień utlenienia w wyniku utraty elektronów. Należy pamiętać, że w tego typu reakcjach czynnik redukujący dostarcza elektrony do ośrodka i zwiększa jego stan utlenienia (jest utleniany), podczas gdy środek utleniający odbiera wspomniane elektrony i minimalizuje jego stan utlenienia (jest on zredukowany).

Anoda, po utlenieniu, umożliwia przejście prądu elektrycznego do bieguna ujemnego, zwanego katodą . W bateriach (zwanych również bateriami ), źródłach elektrycznych i zaworach elektronicznych anoda jest charakteryzowana jako elektroda o największym potencjale.

Weź przypadek ogniwa voltaic . Ten pierwiastek wytwarza energię elektryczną poprzez reakcje utleniania-redukcji, które występują wewnątrz niej, gdzie dwa metale są połączone mostkiem solnym lub są półkomórki połączone przez membranę z porami. Anoda w tych komórkach może być cynkiem lub innym materiałem.

Na koniec nazywa się ją anodą galwaniczną lub protektorową, która służy do zabezpieczenia przed korozją w metalowej konstrukcji zanurzonej lub zakopanej. Na przykład w dziedzinie żeglugi bardzo ważne jest, aby korozja elektrolityczna nie uszkodziła żadnych części, które są niezmiennie zanurzone w statku, takich jak płetwa steru, śruba napędowa, wał, dryf lub kil.

Nazywa się korozją elektrolityczną lub elektrolizą do pogorszenia, że ​​pojawienie się prądu elektrycznego powoduje w zanurzonych metali, które są pogrupowane według ich potencjału: katody są te, które mają największy potencjał, podczas gdy z drugiej strony są anody, które rozkładają się zamiast pierwszych.

Ważne jest, aby pamiętać, że działanie anody zależy od natury wody. Na podstawie tego współczynnika istnieją różne typy anod, takie jak:

* anoda protektorowa cynku : stosowana w słonej wodzie, a także aluminium, ponieważ w tym środowisku rezystywność jest zwykle niższa. Najczęściej stosowanymi tego typu anodami są platformy produkcyjne, stery i śmigła małych łodzi, wewnętrzna powierzchnia zbiorników magazynowych, kadłuby statków i silniki okrętowe chłodzone solą morską;

* Anoda protektorowa magnezu: Magnez jest metalem o szczególnie niskim, ujemnym potencjale elektrycznym, dlatego jest idealny dla obszarów o większej rezystywności elektrolitu. Ten rodzaj anody jest stosowany w świeżej wodzie, zarówno na łodziach, jak i w podgrzewaczach wody. Pomimo częstego wyboru, magnez może powodować problemy, jeśli chroniony metal ma zbyt duży potencjał ujemny, ponieważ mobilizacja jonów wodorowych w katodzie może prowadzić do odłączenia powłoki;

* aluminiowa anoda protektorowa : aluminium, które jest używane w wodzie słonawej, oferuje wiele zalet w porównaniu do wyżej wymienionych metali, takich jak niższa waga i większa pojemność. Z drugiej strony, ponieważ jego zachowanie elektrochemiczne nie jest tak stabilne jak na przykład w przypadku cynku, nie powinno się go stosować bez podjęcia pewnych środków ostrożności.