Na podstawie łacińskiego terminu acceptatio pojęcie akceptacji odnosi się do działania i skutku akceptacji . Czasownik ten odnosi się z kolei do akceptowania, przyjmowania lub otrzymywania czegoś dobrowolnie i bez sprzeciwu .

Akceptacja może być używana jako synonim znaczenia, chociaż obecnie użycie tego terminu ogranicza się do różnych znaczeń, jakie może mieć słowo w zależności od kontekstu, w którym się pojawia.

W obszarze prawa przyjęcie jest działaniem lub za pomocą którego zakłada się zlecenie płatnicze wystawione na czeku lub wekslu. Z drugiej strony akceptacja spadku jest aktem, wyraźnym lub taktycznym, w którym spadkobierca przyjmuje prawa, majątek i ciężary swego dziedzictwa.

Pomimo wszystkich tych definicji, idea akceptacji wydaje się być ściśle związana z psychologią i samopomocą . W tym sensie pojęcie odnosi się do osoby uczącej się żyć ze swoimi błędami; to znaczy, aby zaakceptować swoją przeszłość. W ten sposób możesz spojrzeć w przyszłość z nową perspektywą i wykorzystać możliwości oferowane przez życie.

Wokół tej idei akceptacji przeszłości przeważa duża część problemu człowieka, biorąc pod uwagę, że świadomie lub nieświadomie często jest uwięziona w traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, co utrudnia jej rozwój. Zasadniczo, gdy mówimy o poważnych zaburzeniach wieku dziecięcego, problemy, które przychodzą na myśl, to wykorzystywanie seksualne i inne rodzaje agresji fizycznej i psychicznej, takie jak ataki alkoholowego rodzica na ich dzieci.

Jednak wszystkie doświadczenia pozostawiają ślad na naszym mózgu, a w większości przypadków są najmniej znanymi, które najbardziej utrudniają nasze dorosłe życie. Urodzenie się z połączenia dwojga ludzi, którzy nie kochają się ani nie szanują, którzy są razem dla dobra materialnego, mogą warunkować szczęście dziecka; Chociaż nie ma oczywistego typu agresji ze strony rodziców, po pierwsze odniesienie do niezadowolonej pary ma negatywny wpływ na ich własne sentymentalne doświadczenie.

Wielu ludzi zastanawia się, dlaczego ich życie wydaje się puste i niesatysfakcjonujące, a odpowiedź zawsze jest w nich, w przeszłości; aby je znaleźć, konieczne jest przejrzenie wszystkich wspomnień, bez względu na to, jak nieznaczne mogą się wydawać na pierwszy rzut oka, i poszukiwanie, za ich pośrednictwem, dla innych, którzy przez lata utracili jasność.

Akceptację można również skierować na inne osoby o podobnym znaczeniu: akceptując ich błędy i pomyłki, uprzywilejowując dobro nad tymi problemami, które generują ból. Zwykle rozróżnia się akceptowanie idei drugiego i dzielenie się nimi: w pierwszym przypadku nie trzeba się zgadzać, mimo że istnieje granica naznaczona przyzwoitością i moralnością; Z drugiej strony dzielenie się wyraźnie wskazuje, że myślimy w ten sam sposób.

W odniesieniu do tego ostatniego znaczenia termin tolerancja zwykle ma podobne zastosowanie i istnieje cienka warstwa negatywna, która jest zwykle ignorowana. Zwłaszcza w kwestiach związanych z seksualnością i religią akceptacja wydaje się być synonimem represjonowania agresji spowodowanej różnicami w celu osiągnięcia pokojowego współistnienia, w przeciwieństwie do prawdziwego zrozumienia bogactwa, które reprezentuje różnorodność.

Akceptacja może nawet odnosić się do fizycznej akceptacji, gdy podmiot musi nauczyć się akceptować swoje ciało takim, jakie jest i unikać odczuwania depresji. Jest znany jako dysmorfofobia, zaburzenie, które uniemożliwia jednostce patrzenie na siebie obiektywnie; zamiast tego widzi swoje wady na pierwszym planie i powiększa je. Konsekwencje tej choroby są bardzo zróżnicowane, chociaż strach przed wyjściem i byciem widzianym przez innych jest zwykle wspólnym mianownikiem.