Alienacja, która pochodzi z języka łacińskiego ( alienatĭo ), jest aktem i rezultatem wyobcowania . Czasownik ten alienuje, aby zrazić, usunąć lub podzielić.

Pojęcie pojawia się w różnych naukach . Na poziomie ogólnym można powiedzieć, że alienacja polega na utracie czegoś, co jest właściwe lub które stanowi esencję. W rezultacie wyalienowany podmiot działa inaczej, niż się spodziewano lub przewidywał.

Według Royal Spanish Academy ( RAE ), wyobcowanie może nastąpić, gdy osoba lub grupa modyfikuje swoje sumienie, aż stanie się ono sprzeczne z tym, czego oczekuje się od ich stanu. Pracownik, który głosuje na partię polityczną promującą wolny rynek, dostosowanie i obcinanie służb państwowych, może być uznany za ofiarę alienacji: poprzez działanie mediów lub inny mechanizm jest on osoba, która głosuje przeciwko interesom swojej klasy.

Dla marksizmu, w kapitalistycznym społeczeństwie pracownicy cierpią z powodu wyobcowania, ponieważ nie są uważani za ludzi, ale za siłę roboczą reprezentowaną przez to, co kosztuje w pieniądzach. Ludzie w ten sposób stają się użyteczni zgodnie z ich rolą w kapitalizmie.

Według psychologii wyobcowanie jest stanem umysłu charakteryzującym się brakiem percepcji własnej tożsamości lub dystansem od rzeczywistości . Ktoś pod wpływem narkotyku może zostać wyalienowany.

Alienacja w tym kontekście zakłada utratę tego uczucia, które niektórzy nazywają samoodniesieniem lub samoświadomością, ponieważ tożsamość może być rozumiana jako zdolność, którą żywe istoty mają do traktowania nas jako jednostek oddzielonych od otaczającej nas rzeczywistości, byty niezależne od które doceniamy poprzez zmysły. Kiedy odczuwamy to uczucie, przestajemy działać normalnie .

Warto wspomnieć, że psychoanaliza nie zawsze odnosi się do alienacji do patologii umysłu; tak bardzo, że kontempluje pojawienie się tego zjawiska u pozornie zdrowych ludzi lub bez historii zaburzeń psychicznych.

Zgodnie z psychoanalizą, prawie wszyscy ludzie mogą przejść przez moment psychicznej alienacji, jeśli jesteśmy poddani ekstremalnym warunkom. Nie powinniśmy mylić tego stanu z tym, co jest doświadczane w psychozie: podczas gdy w tym przypadku pacjent żyje delirium zamiast rzeczywistości, która normalnie by to postrzegała, podczas alienacji zastępuje ją obcą mową.

Alienacja psychiczna jest chorobą, która może być nabyta lub wrodzona, występować w sposób przypadkowy lub nawykowy. Oprócz cech opisanych w poprzednich punktach, można powiedzieć, że zwykle przedstawia on cztery następujące symptomy, które mogą występować w mniejszym lub większym stopniu, w zależności od przypadku:

* Niemożność zrozumienia rzeczywistości, zarówno w sposób konkretny, jak i abstrakcyjny. Kiedy przestajesz postrzegać siebie jako istotę z własną tożsamością, reszta elementów świata również się rozmywa i staje się niemożliwe, aby traktować je właściwie;

* niezdolność do osądzania własnych lub innych działań z moralnego punktu widzenia, tj. rozróżniania między dobrem a złem, legalnością i nielegalnością;

* duże trudności w dostosowaniu się do normalnych zasad współżycia, zarówno w ramach grupy rodzinnej i w pracy, jak i na drogach publicznych;

* Niemożność przejęcia odpowiedzialności i utrzymania ich w czasie. Widać to w różnych obszarach prawnych i administracyjnych, ponieważ przedmiot nie może uzyskać i utrzymać pracy lub przestrzegać warunków ośrodka edukacyjnego, ale także nie korzystać z pewnych praw i pomocy rządowej.