Tripofobia nie jest terminem zarejestrowanym przez Royal Spanish Academy ( RAE ) w słowniku . Pojęcie nawiązuje do fobii w kierunku kolejnych figur geometrycznych, które są bardzo blisko siebie .

Należy pamiętać, że fobia to nadmierny lęk, obsesja i brak racjonalności, której dana osoba doświadcza przed czymś lub kimś. W przypadku tripofobii zwykle nie jest oficjalnie uznawana za patologię, chociaż wiele osób twierdzi, że jest fobią dla przedmiotów, które mają wiele dziur lub okręgów, takich jak niektóre grzyby i kwiaty lub plastry pszczół.

Niektórzy eksperci uważają, że ta trofea wiąże się z tradycyjnym lękiem przed mikroorganizmami lub pasożytami . Osoba cierpiąca na tripfobię, widząc element wypełniony małymi dziurami, może odczuwać świąd, swędzenie i mdłości. Twój wizerunek może również powodować wzrost poziomu lęku .

Jedna z teorii głosi, że lęk ten wiąże się z ewolucją człowieka . W czasach starożytnych człowiek musiał nauczyć się unikać różnych trujących zwierząt, które w jego skórze miały geometryczne wzory. Z tego prymitywnego zachowania wynika więc, że tryfobia może postępować, wobec podobieństwa istniejącego w pojawieniu się trujących zwierząt i obiektów, w których powtarzają się figury geometryczne. W ten sposób tripofobia byłaby obecna w genach i nie zostałaby nabyta.

Pomimo wątpliwości społeczności naukowej na temat istnienia tripofobii, niektóre badania wskazują, że ponad 15% populacji doświadcza tej fobii. Dlatego jest to bardzo częste zaburzenie .

Podczas gdy nauka poszukuje dowodów, aby zdecydować się uwierzyć w zasadność tripofobii lub potępić ją w skrzyni pseudonauki, tysiące ludzi, którzy twierdzą, że odczuwają to zaburzenie, potrzebują pomocy, i dlatego istnieją różne metody leczenia, niektóre oparte na terapii i inne. polegać na podawaniu leków.

Terapia ekspozycji

Dzięki temu zabiegowi terapeuta stopniowo naraża pacjenta na bodziec wywołujący jego objawy, aby pomóc mu opanować lęk. Istnieje kilka narzędzi, które profesjonaliści używają podczas sesji, chociaż najważniejsze jest zdobycie zaufania pacjenta, ponieważ terapia ekspozycji działa tylko wtedy, gdy zrywa wszystkie bariery i jest dostarczana całkowicie.

Fobii nie jest łatwo stawić czoła swoim lękom, nawet jeśli nie jest to w małych dawkach. Jeśli jednak terapia działa, to na każdym kroku siła pacjenta rośnie, a odwrotnie i proporcjonalnie, obiekt fobii słabnie. Oczekiwanym wynikiem jest całkowita kontrola lęku, gdy widzimy dowolny wzór figur geometrycznych.

Terapia poznawczo-behawioralna

W tym przypadku celem jest zmiana myśli i zachowań, które pojawiają się przed manifestacją tripofobii. W przeciwieństwie do innych terapii, zachowania poznawcze skupiają się na teraźniejszości, sposobie, w jaki pacjent działa w czasie leczenia, zamiast próbować dotrzeć do źródła problemu .

Poprzez terapię pacjent nabywa szereg umiejętności, które pozwalają mu stawić czoła trudnościom, a dokładniej jego niezdolności do tolerowania obrazu o dużej gęstości figur geometrycznych.

Leki

Przede wszystkim należy zauważyć, że tylko lekarz psychiatra może przepisać lek przeciw tripfobii. Do najczęstszych należą środki uspokajające (stosowane w celu opanowania lęku spowodowanego przez te i inne fobie), beta-adrenolityki (w celu zneutralizowania działania adrenaliny) i leki przeciwdepresyjne (w najpoważniejszych przypadkach tripofobii, w celu uniknięcia które zagraża normalnej aktywności pacjenta).