Bóg jest najwyższą istotą, którą religie monoteistyczne uważają za stwórcę wszechświata . Jest to bóstwo, do którego różne religie wielbią i chwalą. Słowo pochodzi od łacińskiego pojęcia deus i zostało napisane wielką literą początkową, odnosząc się do wyżej wspomnianej idei bycia najwyższą dla religii, takich jak między innymi chrześcijaństwo, judaizm i islam .

Ogólnie rzecz biorąc, Bóg jest uważany za wszechobecnego (jest wszędzie), wszechmocnego (potrafi wszystko) i wszechwiedzącego (on wie wszystko). Według religii otrzymuje różne imiona, takie jak Allah (islam) lub Jahwe (judaizm). Religie, które wierzą w jednego boga, są monoteistami, przeciwnikami politeistów .

Chrześcijaństwo było pierwszą religią, która pojmowała Boga jako swego rodzaju strażnika, który jest poza światem, który obserwuje z góry iz którym nawiązuje bezpośrednią komunikację w pewnych sytuacjach. Poczynając od św. Tomasza z Akwinu ( 1225-1274 ), chrześcijaństwo uznaje, że istnienie Boga nie może być zweryfikowane metodą naukową, ale jest zadaniem metafizyki .

Nauką odpowiedzialną za badanie boskich bytów jest teologia . Istnieją różne prądy filozoficzne, które spierają się o istnienie boga, takie jak deizm (akceptuje istnienie najwyższej istoty, ale nie informacje rzekomo objawione za pośrednictwem pism świętych lub niektórych ludzi, takich jak Biblia lub Koran), agnostycyzm (ignoruje istnienie boga) lub ateizmu (zaprzecza istnieniu boga lub wierzy, że nie zostało to udowodnione).

Strach przed niewiernością w Boga

W społeczeństwach, w których chrześcijaństwo jest oficjalną religią, częściej spotyka się ateistów niż osoby religijne. Te pierwsze stanowią bardzo interesującą grupę ludzi, którzy wydają się bać podjęcia decyzji, która umieści ich raz na zawsze po stronie linii, która dzieli wierzących od niewierzących, chroniąc się przed faktem, że czas jeszcze nie nadszedł żyje, aby rozwiązać ten problem.

Ciekawe, że wielu ateistów stara się wyjaśnić, że religia jest wynalazkiem człowieka, który nie czuje się sam w najbardziej krytycznych chwilach swojego życia, az drugiej strony nie wyklucza możliwości wiary w Boga w przyszłości. Czy to jest przyzwoite? Oczywiście, z tą pozycją nikogo nie krzywdzą i dlatego mają prawo ją wziąć. Wydaje się jednak, że istnieje powszechna obawa przed powiedzeniem "Nie wierzę w Boga", prawdopodobnie dlatego, że nie chce, abyśmy odwrócili się od niego, jeśli kiedykolwiek będziemy potrzebować pomocy w przypadku nieszczęścia lub śmiertelnej choroby.

Oczywiście zakonnicy nie zawsze dają najlepszy przykład szacunku dla swoich wierzeń; W każdą Niedzielę Palmową, gdy rozpoczyna się Wielki Tydzień, tłumy ludzi dławią wejścia do kościołów, aby zdobyć swoje gałązki oliwne, jakby były dyplomami, które potwierdzają obecność na mszy. Jednak przez większą część roku te same świątynie jak zawsze widzą dwóch lub trzech wiernych ; Ci z kolei często nie mają zbyt dużej wiedzy na temat religii chrześcijańskiej, a tym bardziej dobrych chrześcijan .

Krótko mówiąc, można powiedzieć, że ateiści i wyznawcy religii podzielają lęk, że nie wierzą w boga, którego nigdy nie widzieli, a który poważnie chorował na swoich przyjaciół i rodzinę, który pozwolił milionom ludzi umrzeć w najstraszniejszy i niesprawiedliwy sposób., który nie reaguje na gwałty, okaleczenia, tortury i które naraża zwierzęta i rośliny na nasze nadużycia i nasze decyzje, które są generalnie niszczące dla Ziemi .