Wskaż, że coś nie istnieje lub że brak w nim wiarygodności, jest działaniem, które nazywa się odmową . Wynikiem tego działania jest natomiast negacja, termin wywodzący się z łaciny ( negatio ).

Pojęcie to wspomina zatem o niedostatku lub niedostatku czegoś. W dziedzinie gramatyki negacja jest kategorią, w której terminy używane w tym celu są uwzględnione i mogą być uważane za element lingwistyki, który jest używany do odmawiania wyrażenia lub składnika zdania. W tym celu stosuje się przysłówek, frazę lub inny rodzaj wyrazu. Od odmowy uważa się, że coś nie istnieje lub że działanie się nie materializuje.

Zwykle negacja występuje z przedrostkiem negatywnego przysłówka "nie" . Na przykład: "Nie pójdę na obchody urodzin Mariany", "Nie mam więcej pieniędzy w moim pudełku oszczędnościowym", "Nie powiedziałem ani słowa na ten temat" . Chociaż często budowane są przysłówki takie jak "nigdy" ( "Nigdy nie trafiłem tego chłopca" ) lub "nic" ( "Związek nic nie pozostawił w mojej istocie" ) lub przez czasowniki, które implikują to ( "zaprzeczam temu wyraził taką rzecz ", " odmówił wykonania nakazu nałożonego przez swojego szefa " ).

W przypadku logiki klasycznej, która akceptuje tylko dwie możliwe wartości prawdy, negacja jest operacją, przez którą przekształcamy prawdziwą wypowiedź w fałszywą i na odwrót. W przypadku logiki intuicjonistycznej możliwości są jednak rozszerzane, co wymaga testów, aby ustalić prawdziwość stwierdzenia; dlatego odrzucenie zdania będzie tym, co można udowodnić przez obalenie pierwszego. Dla semantyki Kripkego, znanej również jako relacyjna i wyłonionej od późnych lat 50-tych, negacja propozycji jest jej dopełnieniem.

Zaprzeczanie i psychologia

Psychologia definiuje negację jako jeden z mechanizmów obronnych człowieka, aby stawić czoła konfliktowi, zaprzeczając jego istnieniu lub jego występowaniu we własnym dobrobycie. Bardzo często zdarza się, że osoba, która straciła ukochaną osobę, nie może stawić czoła swojej śmierci; Bardzo często taka sytuacja nigdy nie może zostać odwrócona . Jednak mózg jest w stanie opracować różne strategie unikania problemu, a jednym z nich jest jego przesada; w tym przypadku zwraca się uwagę z przyczyn i przyczyn, skupia się na samym wydarzeniu, a tym samym zwiększa jego wpływ.

Ale konflikty nie zawsze są zaprzeczane, ale także odpowiedzialności. Dzieci, które dorastają w środowiskach, w których są zachęcane do uczenia się i otwierania swoich umysłów, są bardziej skłonne znaleźć sposób na uzupełnienie ich jako ludzi, pod warunkiem, że są zachęcani i nie popychani. Wiele osób narzeka, że ​​nie mieli profesjonalnych, myślących, cnotliwych rodziców jakiejkolwiek dyscypliny, rodziców, którzy otworzyli nieskończone drzwi i zainspirowali ich do wykorzystania swoich talentów. Ale, co ciekawe, najwybitniejsze postaci z każdej dziedziny zwykle pochodzą z rodzin pokornych i pracowitych, lub też są agresywne i skrajnie dysfunkcyjne, gdzie nie ma paradygmatu sukcesu.

Jak można się spodziewać, ci, którzy zdołali przejść przez przeciwności rodzicielstwa z emocjonalnymi lub ekonomicznymi brakami, nie zawsze potrafią kierować własnym życiem; Wiele razy powtarzają historie swoich rodziców. Ciekawe jest to, że w wielu przypadkach głównym powodem nie jest brak zasobów, ale strach przed przezwyciężeniem rodziny, aby stać się ludźmi, którzy korzystali z narzędzi lepiej niż ich rodzice. Tego rodzaju odmowa jest tak łatwa do ukrycia i ukrycia, że ​​jest niebezpieczna, ponieważ skutkuje doskonałą formułą na porażkę emocjonalną i zawodową.