Improwizacja jest działaniem i efektem improwizacji, czyli robieniem czegoś nagle, bez uprzedniego przygotowania lub bez oczekiwanego środowiska. Przez to jest improwizacją dla improwizowanej pracy muzycznej lub wykonania. Na przykład: " Gitarzysta zaskoczył dziesięciominutową improwizacją" .
Akt improwizowania oznacza robienie czegoś bez wcześniejszego zaplanowania. W każdym razie są zasoby, które artyści mogą wykorzystać, aby rozwinąć swoją zdolność do improwizacji. Tak więc, chociaż wydaje się, że jest to rodzaj naturalnego aktu, może również podlegać lub być wspierany przez poprzednią strukturę .
Ćwiczenia improwizacyjne pozwalają stymulować kreatywność artystów i zachęcać do aktywnego podejścia ze strony publiczności, która w pewien sposób nie wie, czego oczekiwać od interpretacji. Improwizacja może być próbowana przez odbiorcę lub słuchacza, lub po prostu odbierana z pola zmysłów.
Dla studentów teatru bardzo ważne jest, aby przygotować się umiejętnie w każdej sytuacji i przy ograniczonych zasobach scenograficznych. Poprzez improwizację można uzyskać niezbędne narzędzia aktorskie , aby przekonać widzów o obecności istot i obiektów, które tak naprawdę nie są przed nimi.
Ogólnie rzecz biorąc, ci, którzy najbardziej wykorzystują improwizację, są humorystami . Jak wskazano w poprzednich paragrafach, osoby te zwykle mają zestaw zasobów operacyjnych, które zwiększają i udoskonalają na przestrzeni lat, co pozwala im podejmować nieprzewidziane decyzje przez społeczeństwo, ale oparte na szeregu wiedzy, takich jak jaki repertuar jest bardziej skuteczny. z każdym typem odbiorców.
W teatrze improwizacja pojawia się jako sposób na ocalenie nieprzewidzianych wydarzeń. Jeśli aktor zapomni scenariusza i nie będzie wiedział, jak kontynuować, może użyć tego zasobu, aby przesunąć scenę do przodu, ufając, że jego koledzy z drużyny będą wiedzieć, co się dzieje i przyczynią się do tego. Dlatego praktyka ta może również wzmocnić pracę zespołową.
Kiedy dwóch lub więcej aktorów chce improwizować, powinni wspierać i brać pod uwagę indywidualne stanowiska każdego z nich i ich role w pracy. W przypadku, gdy aktor zaczyna improwizować, nie dając stopie partnerowi, z pewnością wpłynie to na interpretację drugiego i pozostawi go bez ram, aby rozwinąć jego charakter.Dla muzyków improwizacja stanowi podstawowe narzędzie, którego użycie podczas studiowania dzieła może znacznie poprawić bezpieczeństwo podczas jego interpretacji. Zasadniczo uważa się, że muzyka klasyczna lub akademicka, zgodnie z etykietą przypisaną przez każdego, nie dopuszcza nieoczekiwanych modyfikacji i że wszystkie utwory muszą być wykonane zgodnie z wynikami. Z jednej strony jest to niefortunne, że dla większości artystów tak właśnie jest, ale z drugiej strony ważne jest zrozumienie, że improwizacja niekoniecznie pociąga za sobą zmianę melodyczną.
Na przykład podczas śpiewania dobry muzyk zabiera widza w drogę emocji i wrażeń, które powinny go zaskoczyć i być interesujące za każdym razem, gdy słucha tej samej piosenki. Ten efekt magicznego przeniesienia na inne płaszczyzny, podczas gdy docenia się dzieło muzyczne, zależy od kilku czynników, takich jak szczerość, z jaką piosenkarz wyraża się i zdolność do nadawania znaczenia każdemu słowu, które wypowiada. W świecie opery społeczeństwo zwykle nie widzi dobrze, że melodia jest zmieniona, ale to nie powstrzymuje sopranistki od grania intensywnością i szybkością, a także gestów i ruchów ciała do odnowienia w każdej arii prezentacji które trwają kilka stuleci lub więcej wydrukowane na kartkach papieru.