Relacja jest linkiem, linkiem, stowarzyszeniem lub dialogiem. Z drugiej strony międzynarodowa jest tym, co należy do dwóch lub więcej krajów. Stosunki międzynarodowe są zatem więzami ustanowionymi między narodami.

Pojęcie stosunków międzynarodowych jest często używane do określania dyscypliny, która jest częścią nauk politycznych i koncentruje się na powiązaniach, które są ustanawiane między państwami lub między państwami i ponadnarodowymi podmiotami.

Prawo, polityka i ekonomia to niektóre z nauk i dyscyplin, które są częścią rozwoju stosunków międzynarodowych.

Konkretnie, te zależności można sklasyfikować według kilku kryteriów. Tak więc, jeśli zaczniemy od liczby zaangażowanych w nie podmiotów, możemy mówić o dwustronnych, wielostronnych lub globalnych stosunkach międzynarodowych.

W przypadku, gdy przyjmujemy jako kryterium lub punkt wyjścia stopień powiązania, który został ustanowiony lub istnieje pomiędzy uczestnikami w nich uczestniczącymi, ustalane są dwie kategorie: interakcje bezpośrednie i pośrednie. Te ostatnie są realizowane za pośrednictwem, na przykład, mediatorów lub wymiany ambasadorów.

I na koniec trzecia klasyfikacja to ta, która jest dokonywana w oparciu o naturę problemów, które są rozwiązywane. Znajdujemy między innymi stosunki typu politycznego, gospodarczego, prawnego, mieszanego lub wojskowego.

Oprócz wszystkiego, co tu przytoczono, musimy również powiedzieć, że możemy mówić o innych rodzajach stosunków międzynarodowych, które zyskały na znaczeniu, bez konieczności przeprowadzania ich klasyfikacji. Należą do nich na przykład tak zwane międzynarodowe stosunki współpracy, które są realizowane między podmiotami dążącymi do wzajemnego zadowolenia z ich interesów, wykorzystując w sposób komplementarny ich uprawnienia do prowadzenia skoordynowanych działań.,

Podobnie możemy mówić o międzynarodowych konfliktach. Są to te, które występują, gdy dwaj aktorzy mają różne i niezgodne potrzeby lub żądania i wykorzystują swoje uprawnienia, aby utrzymać te nierówności, ostatecznie wykorzystując przemoc.

Historycy zwykle twierdzą, że do pierwszej wojny światowej polityka międzynarodowa była rozwijana głównie poprzez dyplomację. Po tym konflikcie stosunki międzynarodowe zyskały nową fizjonomię, ponieważ ich głównym celem było poszukiwanie rozwiązań pozwalających uniknąć konfrontacji militarnych.

Obecnie stosunki międzynarodowe rozwijają się zgodnie z różnymi teoretycznymi wskazaniami i ideologiami, które umożliwiają projektowanie polityk i instytucji odpowiedzialnych za rządzenie powiązaniami. Na przykład realizm polityczny uważa, że ​​historia odchodzi od intencji dominacji i władzy człowieka, a więc i państw.

Idealizm polityczny z drugiej strony wierzy, że człowiek jest z natury altruistyczny i że kraje mogą ze sobą współpracować i pomagać sobie nawzajem.

Z kolei neorealizm strukturalny broni użycia wojny jako metody osiągnięcia pokoju, podczas gdy neoliberalizm dąży do zminimalizowania znaczenia państwa i uprzywilejowuje organizacje międzynarodowe i stowarzyszenia obywatelskie do regulowania stosunków międzynarodowych.