Etymologiczny rdzeń gejszy znajduje się w dwóch słowach języka japońskiego: gei (przetłumaczone jako "sztuka" ) i sha (możliwe do przetłumaczenia jako "osoba" ). Gejsza to kobieta, która w Japonii została poinstruowana na ceremonię herbacianą oraz na muzykę i taniec, pozwalając jej animować różne imprezy towarzyskie.

Można powiedzieć, że gejsza jest artystką utworzoną od dzieciństwa lub dorastania. Między XVIII a XIX wiekiem dużą liczbę Japończyków stanowili gejsza, a obecnie liczba gejszów została zredukowana.

Gejsze kształciły się w specjalnych zakładach ( domach gejsz ). Tam, kiedy przybyli, spełnili różne zamówienia, wzięli udział w najbardziej doświadczonych i przeprowadzonych pracach porządkowych. Pięć czy sześć lat później, dzięki uczeniu się, stali się specjalistami od rozrywki i mogli osiągnąć pewną sławę i uznanie.

Wiele razy gejsza jest związana z prostytucją . Chociaż ich praca może obejmować flirtowanie lub insynuacje podczas uczestnictwa w spotkaniach mężczyzn, aktywność seksualna nie jest częścią ich pracy. Gejsza może zaakceptować utrzymywanie bliskiej relacji z klientem, ale ta decyzja przekracza rolę gejszy.

W każdym razie są spekulacje na te tematy, a nawet dotyczące sprzedaży dziewictwa gejszy. Właśnie dlatego, zwłaszcza w świecie zachodnim, błędnie uważa się, że gejsza jest prostytutką.

Jeśli chodzi o pojawienie się gejszy, jej wygląd zmienia się wraz z pojawieniem się kobiety . Zwykle gejsza ubiera swoją twarz białą podstawą z czarnymi i czerwonymi ornamentami. Tymczasem tradycyjny strój to kimono .