Puentylizm to nazwa ruchu malarskiego, który rozwinął się w XIX wieku . Jego główną cechą jest wykorzystanie przerwanych punktów i udarów do tworzenia jego dzieł.

Pointillistas nie odwoływały się zatem do pociągnięć pędzla podczas tworzenia swoich obrazów, ale na powierzchniach nakładały punkty czystych tonacji. To pozwoliło im opracować różne gry chromatyczne, ponieważ to oko obserwatora tworzy kombinację.

To znaczy, w tym sensie ważne jest, aby ustalić, że w pracach wykonywanych przez pointillists kolory są czyste, nigdy się nie mieszają. Co więcej, to oczy tych, którzy je widzą, sprawiają, że widz widzi je w jedności.

Analiza optyki, obliczenia, fizyczne powiązanie różnych kolorów i porządku były częścią procesu twórczego kultystów puentylizmu. Korzystając z punktów o różnych kolorach, pointillista może faworyzować wrażenie głębi w ich pracach.

W związku z powyższym musimy dodać, że zgodnie z badaniami przeprowadzonymi w tej dziedzinie, Francja była krajem, który stał się centrum największej produkcji dzieł podejmowanych przez puentylizm. I to właśnie w tych krajach mogli oni rozwinąć swoje dzieła, jedne z najważniejszych postaci obecnego nurtu artystycznego, jak miało to miejsce między innymi w przypadku Paula Signaca czy George'a Seurata. Dwóch autorów uważanych za najlepszych przedstawicieli, którzy mieli to samo.

W szczególności Seurat otrzymał "tytuł" ojca puentylizmu, był tym, który go zainicjował. Efektem jego pracy są znane i chwalone dzieła, takie jak "Bath in Asniéres" (1884) czy "Niedziela lata w Grande Jatte" (1886).

Z drugiej strony Paul Signac uważany jest za jedną z podstawowych postaci w tym ruchu artystycznym, ponieważ udało mu się stworzyć serię nowości lub osobliwości dotyczących na przykład poprzedniego malarza. Tak więc, w jego przypadku, postanowił nadać pracom większą dynamikę, nadając punktom większą wagę i rozmiar. Do jego najbardziej znanych obrazów należą: "Port w Saint Tropez" (1907), "Czerwona boja" (1895) lub "Port w Marsylii" (1907).

Wśród malarzy związanych z tym ruchem, oprócz wspomnianych już wcześniej, są Vincent Van Gogh, Camille Pissarro, Henri Delavallée, Vlaho Bukovac ... Należy zauważyć, że badania przeprowadzone przez teilistów punktualistów wpłynęły nawet na muzyków, którzy zaczęli aby zbadać, w jaki sposób ucho odpowiada za dekodowanie izolowanych dźwięków w celu utworzenia melodii, tak jak oko przyjmuje kolorowe kropki i łączy je.

Puentylizm, który jest uważany za pochodną impresjonizmu, jest często nazywany postimpresjonizmem, neoimpresjonizmem lub dywizjonizmem . Eksperci jednak rysują pewne różnice między poszczególnymi koncepcjami. Na przykład, dywizjonizm miał swoje poglądy polityczne poza swoją estetyką, podczas gdy puentylizm zajmował się tylko kwestiami technicznymi.