Analizując etymologię terminu nagonasienne, odnajdujemy dwa słowa języka greckiego: gymnós (który można przetłumaczyć jako "nagi" ) i spérma (co tłumaczy się jako "nasienie" lub "nasienie" ). Pomysł ten dotyczy określonego rodzaju rośliny.

Rośliny nagozalążkowe są roślinami należącymi do zestawu phanerogamów, które prezentują swoje nasiona na otwartej przestrzeni, ponieważ ich owoce nie są utworzone jako zamknięte wgłębienia, które otaczają owule. Na przykład jodły i araukarie to rośliny nagozalążkowe.

Ważne jest, aby zatrzymać się przy podanej definicji nagotrzyków, aby dokładnie zrozumieć, o czym to samo mówi. Nazywa się to phanerogam rośliną, której narządy rozrodcze mogą być postrzegane jako kwiat . W nawożeniu kwiatów następuje rozwój nasion z zarodkami nowych okazów. Z kolei owoce liściastych są przekształconymi liśćmi, które tworzą słupek (żeński organ warzywny).

Wracając do idei nagonasienia, dlatego jest to roślina z kwiatami i otwartymi owocami, które pozostawiają nasiona odkryte. Inaczej jest w przypadku roślin okrytozalążkowych, w których rozwijają się owoce, w których znajdują się nasiona.

Rozmnażanie nagonasiennych jest powolne. Od zapylenia do zapłodnienia może upłynąć rok, a następnie spędzić kolejne trzy lata, aż dojrzeje nasienie. Z drugiej strony większość nagonasiennych jest zapylanych przez działanie wiatru.