Prawo można podzielić na wiele gałęzi i specjalizacji, których przedmiot badań koncentruje się na różnych aspektach rzeczywistości. W przypadku prawa procesowego jest on zorientowany na postępowanie karne i cywilne i jest ujęty w prawie publicznym .

Prawo procesowe stanowi zatem rozdział prawa, którego celem jest nadzorowanie osób uczestniczących w postępowaniu sądowym oraz organizowanie sądów odpowiedzialnych za zapewnienie sprawiedliwości. Jak wyjaśnił dr Mario Gazaino Vitero, mówi się, że prawo procesowe jest porządku publicznego, ponieważ obejmuje te zasady porządku publicznego, które zostały ustanowione w celu zapewnienia wygody społecznej.

Prawo procesowe składa się ze wszystkich przepisów, które pozwalają regulować różne aspekty prawne państwa, które ustanawiają procesy, które powinny być przestrzegane w konkretnych sytuacjach.

Podstawowe pojęcia prawa proceduralnego to działanie (podmiot prosi jurysdykcję o wyrażenie pewnej sprawy), jurysdykcja (związana z obowiązkiem wydawania przez sąd orzeczenia, jego rozpowszechniania i wykonywania zgodnie z przepisami prawa; w mocy) i proces (wszystkie działania sądowe mające na celu uzyskanie skuteczności materialnego prawa).

Uważa się, że prawo procesowe jest formalne (reguluje jurysdykcję), autonomiczne (nie poddaje się podporządkowaniu innym obszarom prawa), instrumentalne (ponieważ jest narzędziem zgodności z prawem materialnym) i prawo publiczne (jest to odpowiedzialny za jurysdykcję sądu).

Prawo procesowe można podzielić na różne gałęzie zgodnie z procesami, w które jest zaangażowany. Można zatem mówić o prawie procesowym, prawie cywilnym, administracyjnym, proceduralnym lub konstytucyjnym.

Zgodnie z rodzajem prawa, które jest przedmiotem wyroku sądu, proces będzie miał specyficzne cechy. Prawa do dyskusji mogą być prywatne (gdzie są oceniane w procesie cywilnym), stosunki pracy (które będą oceniane w procesie pracy), administracyjne (gdzie proces nazywa się spornym-administracyjnym), a jeśli przestępstwa lub braku, zostanie osądzony w procesie karnym.

W odniesieniu do organów odpowiedzialnych za rozstrzyganie w tym zakresie, mają one moc, która pozwala im działać, domagając się stosowania pewnych szczególnych przepisów prawnych .

Relacje między organami sądowymi i osobami, które muszą egzekwować orzeczenie, które określają, nazywa się proceduralnym stosunkiem prawnym .

Kiedy istnieje konflikt, a samoobrona jest zbędna, dzieje się tak, gdy pojawia się prawo proceduralne; wtedy państwo przyjmuje rolę opiekuna nad prawami jednostek, starając się postępować z poczuciem sprawiedliwości i szacunkiem, aby zdecydować, jak rozwiązać ten konflikt .

Niezależnie od prawa, które jest oceniane, w chwili wydania wyroku ustalony zostaje termin, w którym należy przestrzegać skutków ustawy proceduralnej; w przypadku, gdy na ich podstawie wydane zostanie nowe prawo, które może modyfikować zasady postępowania, wspomniany proces będzie ponownie rozważany przez odpowiedni organ orzekający w celu ustalenia ważności lub braku trwałości tego zdania.

Pochodzenie prawa procesowego

Pierwszymi osobami, które okazały się organizacjami ścigającymi zachowania jednostek, była Grecja. Chociaż nie wiadomo na pewno, jakie były cechy tego wymiaru sprawiedliwości, możemy zapewnić, że był on jednym z pierwszych ludzi działających w pseudo-demokracji.

W ramach tego, co wiadomo o starożytnej Grecji, wiadomo, że jego jurysdykcyjna organizacja odpowiedziała na dwie cechy: specjalność (dzielenie konfliktów na cywilne lub kryminalne) oraz kolegialność organów (każda osoba, która współpracowała w rozwiązywaniu konfliktów miał specjalność, a ciało prawne zostało utworzone przez liczną grupę ludzi).

W Grecji był sąd heliatycki, który zebrał się, by w świetle dnia dyskutować na temat najlepszego sposobu kierowania przyszłością społeczności . Grupa ta składała się z ludzi wybranych przez ludzi, cieszących się dobrą reputacją i nie mających długów w skarbcu. Byli odpowiedzialni za radzenie sobie z popełnionymi przestępstwami i decydowanie o wyroku dla przestępców.

Można powiedzieć, że w tym okresie historii pojawiły się prawa proceduralne, chociaż dopiero wiele lat później zostało to zrozumiane i sformułowano termin.