Pierwszym krokiem, który należy podjąć, aby ustalić i zrozumieć znaczenie dwujęzycznego terminu, jest określenie jego etymologicznego pochodzenia. W ten sposób odkrywamy, że pochodzi ona od łacińskiego "bilinguis", które jest słowem utworzonym przez dwa wyraźne składniki łacińskie: przedrostek "bi-", który można przetłumaczyć jako "dwa", oraz rzeczownik "lingua", który jest synonimem " język. "
Dwujęzyczny to przymiotnik używany do określenia, kto mówi dwoma językami lub co jest napisane w dwóch językach . Na przykład: "Wielonarodowa firma szuka dyplomu w dwujęzycznej administracji (hiszpańsko-angielska)", "Na obecnym rynku pracy bycie dwujęzycznym jest niemal koniecznością", "Przedstawili dwujęzyczne wydanie biografii Hugo Guerolo" .
Dwujęzyczność (umiejętność używania dwóch języków zamiennie) może być natywna lub nabyta . Jeśli dziecko jest synem Meksykanów, ale urodziło się i dorastało w Stanach Zjednoczonych, jest prawdopodobne, że będzie dwujęzyczne, ponieważ w swoim domu będzie mówić po hiszpańsku, podczas gdy w szkole i życiu w ogóle odwoła się do języka angielskiego.
Z drugiej strony, jeśli ktoś się rodzi i całe życie żyje w Chile, ale uczy się niemieckiego od piątego roku życia, kiedy osiągnie pewien wiek, opanuje ten drugi język do perfekcji, oprócz swojego rodzimego hiszpańskiego. Będzie to zatem przypadek nabytej dwujęzyczności .
Pojęcie dwujęzyczności wiąże się zatem z doskonałym posługiwaniem się dwoma językami, które może być używane przez jednostkę w niewyraźny sposób (to znaczy można ją wyrazić bez problemów w obu językach). Osoba, która ma znajomość innego języka poza językiem ojczystym, nie będzie dwujęzyczna, ponieważ nie umie się swobodnie wypowiadać.
W ostatnich latach w takich krajach jak Hiszpania dwujęzyczność nabrała szczególnego znaczenia. Dobrym tego przykładem jest to, że w coraz większej liczbie szkół, zarówno szkół, jak i instytutów, przechodzimy do edukacji opartej na tym. Stąd wiele zajęć prowadzonych jest przez nauczycieli w języku angielskim, więc studenci, od małych, biegle posługują się językiem uznawanym za język uniwersalny: angielskim.
Konkretnie, z różnych instytucji rządowych zaangażowano się w tego rodzaju edukację, opartą na języku kastylijskim i anglosaskim, ponieważ uważa się, że przynosi znaczną liczbę korzyści dla dzieci i młodzieży:
• Udaje im się poprawić umiejętność opanowania języków.
• Rozwijają się w sposób bardziej doskonały i kompleksowy pod względem językowym.
• Patrząc w przyszłość, mają dostęp do pracy, ponieważ teraz języki są jednym z silnych filarów, jeśli chodzi o znalezienie pracy w kraju lub poza nim.
• Jest to sposób na poznanie innej kultury.
• Pomaga im być bardziej tolerancyjnym i wzbogacić się kulturowo.
Wraz z globalizacją, dwujęzyczność lub wielojęzyczność stały się częstsze, ponieważ podróże i komunikacja międzynarodowa stały się bardziej rozpowszechnione.