Od represji łacińskiejĭ represja jest działaniem i skutkiem represji (powstrzymywania, zatrzymywania, krępowania lub karania). Termin ten często używany jest w odniesieniu do działań podjętych w celu powstrzymania pewnych działań politycznych lub społecznych.
Na przykład: "Gwałtowne represje policyjne w proteście dla bezrobotnych", "Represje wojskowe spowodowały tysiące ofiar śmiertelnych w tym kraju", "W obliczu kryzysu społecznego konieczne są represje" .
Represje mogą być legalne (gdy są sformułowane w konstytucji ) lub nielegalne (siły państwowe lub parapaństwowe działają bez poszanowania prawa i popełniają przestępstwa w swoich działaniach). Ogólnie rzecz biorąc, represje oznaczają pewną dawkę przemocy .
Celem represji jest powstrzymanie grupy osób przed naruszaniem praw innych podmiotów lub angażowaniem się w nielegalne praktyki. Kiedy represje przekraczają prawne ograniczenia, same represory są tymi, które kończą na bezprawiu i unieważniają uzasadnione prawa, takie jak wolność słowa lub demonstracja.
Jest przykładna siła w stosowaniu represji. Władze nie tylko starają się powstrzymać represjonowanych od łamania prawa, ale także zapewniają, że reszta społeczeństwa sam się wypiera i nie naśladuje represyjnych zachowań.
Hiszpania jest jednym z krajów, które od dawna są poddawane represjom. W szczególności dla reżimu Franco, w wyniku triumfu strony narodowej w wojnie domowej (1936-1939) i ustanowienia dyktatorskiego reżimu, który skupił się wokół postaci Francisco Franco i trwał dobrze przez dekadę lat 70
Biały terror był również nazywany okresem poddania się dyktaturze tego generała. Były w nim silne represje na różnych poziomach: edukacyjnym, administracyjnym, gospodarczym, językowym, kulturowym, pracowniczym ...
Konsekwencją tego wszystkiego była cenzura, zakaz partii politycznych i związków zawodowych, grzywny ekonomiczne, embarga na rachunki ekonomiczne, ustanowienie jako oficjalnej religii katolicyzmu i śmierć wielu ludzi, którzy ze względu na swoje ideały polityczne byli uwięziony i zastrzelony.
Z drugiej strony jest coś, co nazywa się represją seksualną i co do zasady jest tym, co jednostka narzuca sobie. Tak więc, gdy ma pewne impulsy tej natury, odczuwa wstyd za to, a także poczucie winy. Na to wszystko wpływa wyraźnie moralność, wykształcenie, które otrzymało, a przede wszystkim nałożenie wartości narzuconych przez ich religię.
Wielu jest badaczami, którzy analizowali tego rodzaju represje w historii, a wśród nich wyróżnia się Michel Foucault lub Sigmund Freud. Ten ostatni był pierwszym, który poświęcił wiele czasu na swoje badania i przedstawił je jako wyraźny problem, jaki miało wówczas społeczeństwo.
W przypadku psychoanalizy represja jest psychicznym mechanizmem wykorzystywanym przez człowieka do blokowania pewnych myśli, wspomnień lub pragnień i utrzymywania ich w nieświadomości. Te odrzucone treści nie są eliminowane, ale zachowują swoją psychiczną skuteczność i są symptomatyczne. Represjonowani mogą powrócić do królestwa świadomego ze snów, nieudanych aktów, a nawet objawów neurotycznych.