Z łacińskiego mięczaka ( "miękkiego" ) mięczak jest metazoanem z miękkimi tegumentados, które mogą pojawić się nagie lub pokryte muszlą. Przedstawia obustronną symetrię, a jako osoba dorosła ciało niesegmentowane.
Mięczaki są celominowanymi bezkręgowcami protostomu i tworzą jedną z najszerszych krawędzi królestwa zwierząt. Jest to najliczniejszy bezkręgowiec za stawonogami, w tym takimi gatunkami jak ośmiornice, ślimaki, kalmary, małże i małże . W sumie naukowcy szacują, że istnieje około 100 000 żyjących gatunków.
Dzięki swoim fizjologicznym właściwościom mięczaki mogą żyć w wielu różnych środowiskach . W ten sposób osoby z tej grupy można znaleźć ponad 3000 metrów nad poziomem morza, a także w głębinach oceanu ponad 5000 metrów.
Niektóre z cech mięczaków, które odróżniają je od reszty zwierząt, to obecność narządu karmienia zwanego radulą, która jest utworzona przez zakrzywione zęby chitynowe; rozwój stopy mięśniowej ; oraz istnienie skorupy wapiennej wydzielanej przez płaszcz (chociaż u niektórych gatunków może być nieobecny).
Stopa mięśniowa demonstruje wielką zdolność ewolucyjną mięczaków. Zasadniczo czołgał się, podobny do ślimaków. Z biegiem czasu może się urozmaicać w stopę do kopania (w małżach), stopę pływaka (w ślimakach pelagicznych), a nawet podzieloną stopę w macki (w głowonogach).
Należy zauważyć, że w odniesieniu do rozmnażania mięczaki mogą być jednopłciowe ( małżowiny ) lub hermafrodyty (ślimaki), z możliwością nawet samozapłodnienia w niektórych przypadkach. Niektóre z nich mają osobną płeć, a nawożenie odbywa się zewnętrznie w wodzie; są pewne gatunki, w których zapłodnienie występuje wewnętrznie; aw przypadku hermafrodytów są obdarzone obiema płciami i mogą wykonywać płodność bez potrzeby posiadania innej osoby, tak jak w przypadku ślimaków.
Pierwsze mięczaki i ewolucja
Pierwsze skamieniałości mięczaków pochodzą z okresu kambryjskiego, czyli około 600 milionów lat temu . W rzeczywistości jednym z największych organizmów występujących w tym okresie były anomalokary, mięczak, którego nazwa oznacza "dziwna krewetka" i miał około 60 cm długości, ciało miało kształt koca, parę dużych oczu i ramiona wykończone zaciskiem.
Jeśli spróbujemy opisać w szerokim zakresie podobieństwa dzielone przez wielką część mięczaków, możemy powiedzieć, że mają one głowę z ustami (w niektórych przypadkach wyposażone są w język i minimalne zęby, którymi może nadgryzać) i zwoje mózgu; membrana, która przyjmuje nazwę płaszcza i która pokrywa i chroni jej narządy wewnętrzne (masa trzewna); mają jedną stopę, która pozwala im poruszać się w wodzie lub na lądzie, w zależności od ich środowiska.
Ze względu na swoją wewnętrzną funkcjonalność, są one zaopatrzone w układ trawienny (z jamą ustną, odbytem i gruczołem zastoinowym znanym jako hepatopancrear), układ oddechowy (mięczaki lądowe mają płuca i wodne skrzela, które pozwalają im oddychanie w ich otoczeniu), układ krążenia (złożony z serca i naczyń krwionośnych), układ wydalniczy (z nerką lub nephridium) i układ nerwowy (typ zwojowy, co oznacza, że ich neurony są zwojami. bardzo rozwinął twoje zmysły).
Rodzaj żywności zależy również od ich różnych siedlisk . Mięczaki lądowe są roślinożercami, wśród nich możemy znaleźć gatunki ślimaków i ślimaków różnych typów. Marynarze mogą mieć niezwykle różnorodne rodzaje odżywiania. Małże i małże, na przykład, żywią się przez filtrowanie planktonu, ślimaki morskie żywią się glonami, a kałamarnice i inne mięczaki są drapieżnikami, czyli drapieżnikami.