Greckie słowo kántharos przyszło do łaciny jako cantharus, a następnie do naszego języka jako dzbanka . Oprócz wskazanej rzeczy musimy wskazać, że greckie słowo zostało użyte, by wspomnieć o gatunku chrząszczy, chociaż później, wraz z upływem czasu, zaczęto używać również do mówienia o szklance, która liczyła się z formą kieliszka wina, szerokie usta i dwa uchwyty.

Pojęcie to jest używane do określenia pojemnika o znacznych rozmiarach, którego struktura jest wąska w dolnej części i w jamie ustnej, ale szeroka w środku.

Dzbany, które są wykonane z metalu lub gliny, zwykle mają uchwyty lub uchwyty . Naczynia te służą do konserwacji lub przenoszenia płynów . Pojęcie to można również wykorzystać do nazwania zawartości kontenera.

Na przykład: "Linarze zawsze podróżowały po mieście z dzbanem wina w prawej ręce", "Uważaj! Jeśli upuścisz miotacz, rozwali się na tysiąc kawałków ", " Na imprezie wypiliśmy dwa dzbany alkoholu " .

Pierwsze dzbany powstały tysiące lat temu. Są to typowe elementy tak zwanej "garncarstwa wodnego", polegające na wytwarzaniu gliny lub produktów mułowych do przechowywania i transportu wody . Kształty i style dzbanów zmieniały się wraz z biegiem historii, co widać w archeologii.

W historii sztuki, przy wielu okazjach, dzbany stały się istotną częścią dzieł artystycznych. Dobrą próbką tego są przykłady takie jak te:
- "El aguador de Sevilla", obraz z roku 1620 wykonany przez Diego Velázqueza.
- "Las mozas del cántaro". Jest to płótno namalowane w 1791 roku przez Francisco de Goya, którego celem było udekorowanie gabinetu króla Carlosa IV w El Escorial.

Również inni malarze, tacy jak Julio Romero de Torres czy Picasso, przedstawili miotacze w wielu jego pracach.

Od tego czasu opracowano różne popularne zwroty. Kiedy próbujesz ostrzec o ryzyku powtarzającego się zachowania, mówi się, że dzban, który dużo trafia do źródła, w końcu pęka. Z drugiej strony, gdy odnotowuje się bardzo obfite opady, zwykle wykrzykuje się, że pada deszcz "dzbany" .

W ten sam sposób nie możemy ignorować istnienia lokalnego w Madrycie, który odpowiada na nazwę "Białego dzbana". Jest to nowoczesna mleczarnia, którą można znaleźć w słynnej dzielnicy Malasaña i przypomniała sobie sposób sprzedawania mleka sprzed kilkudziesięciu lat.

Więc teraz mleko jest sprzedawane w większości w tym zakładzie, głównie. Ponadto wyróżnia się dużą różnorodnością mleka: krowy, kozy, owiec, soi, ryżu, bez laktozy, odtłuszczone, częściowo odtłuszczone ...

Jogurt i wszelkiego rodzaju produkty mleczne również zajmują centralne miejsce w tym miejscu.

Należy zauważyć, że poza pierwotną funkcją są też dzbany, które były używane jako instrumenty muzyczne . W tych przypadkach statek stał się idiofonem, który uderzony eskadrą lub ręką działał jako instrument perkusyjny.