Przebaczenie to działanie przebaczające, czasownik odnoszący się do żądania lub przyznania komuś umorzenia zobowiązania lub winy . Przed momentem przebaczenia osoba, która o to prosi, musi skruszyć się, podczas gdy osoba poszkodowana z winy musi być skłonna do pozostawienia problemu.

Na przykład: "Claudia wie, że popełniła wiele nieodwracalnych błędów i dlatego poprosiła rodzinę o wybaczenie", "Przepraszam, nigdy nie myślałam, że moje słowa mogą wyrządzić Ci tak wiele krzywdy", "Nie ma sensu przepraszać teraz, po całe swoje życie spędził nadużywając i poniżając go bez litości . "

Przebaczenie jest zatem umorzeniem obowiązującego zobowiązania, otrzymanego przestępstwa lub kary zasłużonej z powodu braku. Poprzez przebaczenie wyraża pobłażliwość, tolerancję lub zrozumienie błędu innych : "Nie martw się, wybaczam ci. Chcę, żeby wszystko było jak przedtem . "

Religie przywiązują wielką wagę do przebaczenia. Wśród nakazów religijnych jest często potrzeba, aby dać drugiej osobie drugą szansę, przeprosić za własne przestępstwa i poprosić o Boże przebaczenie grzechów. Sakrament spowiedzi jest sposobem, aby prosić o przebaczenie od Boga i musi być pośrednikiem jako kapłan.

W zależności od różnych czynników kulturowych, przebaczenie może przybrać znaczną wagę, stać się darem, który powinna otrzymać tylko wybrana grupa ludzi. Nienawiść i uraza, które narastają u jednej osoby, która nie wybacza drugiej, mogą być równie frustrujące i szkodliwe dla obu stron.

Wielokrotnie gniew i pragnienie zemsty oślepiają nas i powiększają błędy innych. Chociaż wskazane jest unikanie takiego obciążenia, prawdą jest, że nie wszystkie niepowodzenia są warte naszego przebaczenia, a to sprawia, że ​​analiza jest bardziej złożona.

Z powierzchownego punktu widzenia można wyróżnić działania dobrowolne i mimowolne; W obu grupach, z kolei, w zależności od konsekwencji każdego z nich, można je klasyfikować według rodzaju szkód, jakie powodują innym. W ten sposób zrozumiałe jest, że utraty zagranicznej książki nie można porównać do próby zabójstwa.

Oczywiście, biorąc pod uwagę złożoność naszego mózgu i różnorodność sytuacji, które generujemy i przechodzimy przez całe nasze życie, zwykły nagłówek nie powinien być traktowany jako kompletna reprezentacja faktu, a zatem nie wystarczy, aby wydać osąd. Wracając do przykładu próby zamachu, moralność wielu ludzi nie potrzebuje więcej informacji, aby zapewnić, że jest to grzech nieuzasadniony.

Jednak dla innego odsetka populacji istnieją pewne powody, które mogą uzasadniać takie działanie; Na przykład, jeśli ofiary przestępcy planują odebrać sobie życie, duża część opinii publicznej będzie na jego korzyść. W każdym razie ludzie mogą swobodnie wybierać, komu wybaczyć, a często robimy to dla naszego własnego dobra.

Przebaczyć, nawet najgłębsze rany, daje nam spokój, odciąża nas od pleców i pozwala nam iść naprzód, pozostawić po sobie nikczemne doświadczenia i odbudować się, aby stać się silniejszym. Odmawiając tego, wręcz przeciwnie, rozszerza się na reperkusję otrzymywanych przez nas wykroczeń, dzięki czemu towarzyszą nam przez lata, nawet długo po odcięciu relacji z naszymi agresorami.

Wreszcie, termin "przebaczenie" ma kilka zastosowań charakterystycznych dla formalnej rozmowy; na przykład służy do przerwania dyskursu innego podmiotu i zabrania głosu ( "Przepraszam, ale nie zgadzam się, myślę, że najlepiej byłoby ..." ) lub sprawić, by mówca zauważył, że coś nie zostało zrozumiane ( "Przepraszam? Co masz na myśli? " ).