Definicja latifundio

Latifundio, z łacińskiego latifundium, to rustykalna farma o dużych rozmiarach . Jest to operacja rolnicza na dużą skalę, która generalnie nie wykorzystuje wszystkich swoich zasobów w sposób wydajny. Osoba, która ma jeden lub więcej dużych majątków, jest znana jako latifundista .

Latifundio

Na przykład: "Gubernator zapewnił, że będzie walczył z latifundami, ponieważ udaje, że ziemia jest rozprowadzana wśród wielu sąsiadów", "Ten włoski potentat ma kilka dużych posiadłości na południu kraju", "Poważna skarga na główne latifundio regionu : jest oskarżony o zanieczyszczenie środowiska ", " Jeśli pole Don Fabián będzie nadal rosło, wkrótce stanie się dużym osiedlem " .

Kryteria definiowania tego, co jest latifundio, mogą się różnić. Nie ma ustalonej ilości hektarów, które zamieniają pole na latifundio, ale zależy od regionu i praktyk związanych z eksploatacją rolniczą.

W Europie duża posiadłość może mieć kilkaset hektarów. Jednak ta powierzchnia nie będzie uważana za latifundium w Ameryce Łacińskiej, gdzie gospodarstwa agrarne są znacznie większe. Latifundia latynoamerykańska zwykle przekracza 10 000 hektarów. Kiedy gospodarstwa są mniejsze, są znane jako małe gospodarstwa rolne.

Można powiedzieć, że latifundio to agrarna własność wielkiego rozszerzenia, ale należy podkreślić, że nie zawsze pojęcia eksploatacji i własności idą w parze: podczas gdy gospodarstwo może składać się z różnych właściwości różnych właścicieli (przez spółdzielnię, dzierżawę lub inny rodzaj stowarzyszenia lub przeniesienia), nieruchomość może składać się z wielu działek lub gospodarstw, a także być wykorzystywana przez różnych pracodawców, zarówno bezpośrednio (właściciel robi to sam, wynajmując niezbędną siłę roboczą, zgodnie z rozmiarem własność) jako pośrednia (przez najemców).

Jeśli chodzi o cechy ekonomiczne i społeczne, które zmieniają gospodarstwo agrarne w latifundio, można wspomnieć o pracy, która pozostaje w niepewnych warunkach, niewielkich inwestycjach w technologię, niskich jednostkowych wydajnościach i użytkowaniu gruntów znacznie poniżej maksymalny poziom eksploatacji.

Latifundio W związku z tym, latifundismo jest uważane za jedną z przyczyn niestabilności społecznej, z wyjątkiem nowo opracowanych stref, w których siła robocza jest rzadsza. Niektóre z metod, które zostały wdrożone w celu znalezienia rozwiązania problemów wynikających z latifundio, to reforma agrarna (modyfikacja struktury nieruchomości, w tym wywłaszczenia) do czasu wdrożenia rolnictwa rynkowego, modernizacja eksploatacja.

Przyczyny powstawania latifundio są historyczne i pokrywają się z kolonizacjami i podbojami wojskowymi (takimi jak najazdy germańskie, utworzenie starożytnego imperium rzymskiego, kolonizacja kontynentu amerykańskiego przez Europejczyków i hiszpańską Reconquistę) lub ze zmianami na poziomie społeczno-gospodarczym i politycznym (brytyjskie otoczenie w XVIII i XIX w., feudalizacja Europy Wschodniej między XIV a XVIII wiekiem i konfiskata Hiszpanii w XIX wieku).

Na rozwój latifundaizmu, lub jego brak, duży wpływ miały także fizyczne właściwości terenu, czy to górskie, dolina, równina, i tak dalej. Biorąc pod uwagę trudności, jakie cechy charakterystyczne obszaru górskiego nakładają na latifundismo, od zawsze dominującą opcją były małe gospodarstwa.

W okresie znanym jako Republika Rzymska, która miała miejsce między 509 r. A 27 r. Pne, uprawa na dużą skalę i duże nieruchomości rolnicze rozwinęły się nadzwyczaj, prawdopodobnie dlatego, że uprawa pszenicy była również szeroko rozpowszechniona w celu zastąpienia innych zbóż. Krok po kroku latifundio wchłaniało małą własność, wyzyskiwanie niewolników i monopolistyczne środki rosły.

Zalecane