Łaciński termin ventricŭlus przyszedł do kastylijskiego jako komora . Ta koncepcja służy do nazywania anatomicznych ubytków, szczególnie tych w sercu .

Z drugiej strony, płyn mózgowo-rdzeniowy, zwany także płynem mózgowo- rdzeniowym, znajduje się w rdzeniu kręgowym i mózgu i charakteryzuje się, między innymi, brakiem zabarwienia. W normalnych warunkach jego objętość może osiągnąć 150 ml, z minimum 100, i przejść przez komory mózgowe, kanał wyściółkowy i przestrzeń podpajęczynówkową.

Dwie boczne części znajdują się w półkulach mózgu i mają przedni róg skierowany w stronę płata czołowego, tylny róg skierowany w stronę rogu potylicznego i dolnego w kierunku płata skroniowego. Połączenie komór bocznych z trzecią wykonuje się za pomocą tak zwanego otworu międzykomorowego, który znajduje się między wzgórzem a otworem .

W odniesieniu do trzeciej komory jest to cienkie wgłębienie pomiędzy talami; przecina go interhalalamiczna spoina i połączona z czwartą komorą za pomocą akweduktu Silviano . Wreszcie czwarta komora znajduje się pomiędzy móżdżkiem a pniem mózgu i jest to punkt, z którego powstaje płyn mózgowo-rdzeniowy.

Przez kanał wyściółkowy, wąską jamę, która pochodzi z podstawy czwartej komory, cztery komory mózgowe biegną przez rdzeń kręgowy.