Pauperyzacja określa zubożenie danego obszaru lub populacji. Termin ten pochodzi od pauperizara, który odnosi się do tego procesu, który prowadzi osobę lub grupę osób do coraz większego ubóstwa.

Zanim przejdziemy do definicji pojęcia, ważne jest, aby jasno określić, czym jest ubóstwo . Pojęcie to wspomina o braku środków do zaspokojenia podstawowych potrzeb. Zwykle wiąże się to ze środkami i potrzebami materialnymi, chociaż ubóstwo można również mówić w sensie symbolicznym.

Kiedy mówimy o pauperyzacji, zatem mówimy o procesie, który z różnych powodów powoduje, że grupa ludzka traci poziom życia, który osiągnął, co jest spowodowane brakiem dostępu do zasobów, z którymi zanim policzyłem. Innymi słowy, pauperyzacja oznacza coraz mniejszą.

Od kilku lat możemy powiedzieć, że w wielu krajach dochodziło do zubożenia. I czy ukryty kryzys gospodarczy spowodował, że wielu obywateli nie ma pracy, bez domu i bez finansowej pomocy, która pozwala im żyć w pokorny sposób.

Hiszpania jest krajem, który odzwierciedla tę sytuację. Zatem liczba bezrobotnych obywateli, tych, którzy stracili domy, ponieważ nie mogą spłacić kredytu hipotecznego, a nawet tych, którzy musieli zamknąć interesy, ponieważ nie generowali zysków, a jedynie zadłużenie, wzrosły w namacalny sposób.

Oczywiście, nie ignorując tego, że wielu ludzi przeżywa jeden z najtrudniejszych etapów swojego życia. Czy to, że nie mają nic, pracy ani domu, zostali zmuszeni do wyjścia na ulicę, gdzie śpią i gdzie proszą o pieniądze, aby móc wziąć trochę jedzenia do ust.

Przypuśćmy, że w 2000 roku we wspólnocie stopa bezrobocia wynosiła 5% . Mieszkańcy tej grupy mieli średni dochód w wysokości 5000 pesos . W 2010 r. Bezrobocie wzrosło do 26%, a średni dochód spadł do 2 900 pesos . Biorąc pod uwagę tę panoramę, można wskazać, że społeczność, o której mowa, cierpiała z powodu zubożenia.

Zwykle pauperyzacja wiąże się z warunkami gospodarki : poziomem zatrudnienia, płac, inflacji itp. Usługi publiczne wpływają również (dostępność szpitali, dostęp do szkół), a czasami nawet warunki naturalne (susza może spowodować zubożenie miasta, a także powodzie lub tsunami).

Oprócz tego wszystkiego, nie możemy ignorować istnienia czegoś, co nazwano teorią pauperyzacji. Został opracowany przez egipskiego ekonomistę Samira Amina (1931) i to samo mówi, że kapitalizm, co robi, koncentruje bogactwo w pewnych punktach planety. Sytuacja, która tłumaczy się tym, że niskie klasy rosną w zadziwiający sposób przed środkami i wysokością.

Z tej samej teorii wyłania się, że inne konsekwencje są silną redukcją zarobków, dopóki nie zostaną zablokowane w egzystencji i pogorszenie wywołanej polaryzacji społecznej.