Z irytabilitów łacińskich drażliwość to skłonność do irytacji (odczuwania gniewu lub chorobliwego podniecenia w narządzie lub części ciała). Można ją zdefiniować jako zdolność żywego organizmu do reagowania lub reagowania nieliniowo na bodziec .

Drażliwość umożliwia zatem organizmowi zidentyfikowanie negatywnej zmiany w środowisku i zareagowanie na taką zmianę. Ta odpowiedź może mieć patologiczne lub fizjologiczne skutki .

Drażliwość jest uważana za zdolność homeostatyczną żywych istot do reagowania na bodźce, które szkodzą ich samopoczuciu lub ich naturalnemu stanowi. Dzięki tej zdolności żywe istoty są w stanie przystosować się do zmian i zagwarantować im przetrwanie. Należy zauważyć, że homeostaza jest zbiorem zjawisk samoregulacji, które umożliwiają utrzymanie stałości we właściwościach i składzie środowiska wewnętrznego organizmu.

Możliwe jest rozróżnienie między dwoma rodzajami bodźców wzbudzających drażliwość: wewnętrzną (występującą w organizmie) i zewnętrzną (pochodzącą ze środowiska). Temperatura, skład chemiczny gleby, wody lub powietrza, światło i ciśnienie są bodźcami, które motywują reakcję organizmu.

Podczas gdy w jednokomórkowym organizmie cały osobnik reaguje na bodziec, w organizmach wielokomórkowych reakcja zależy od pewnych komórek, w każdym konkretnym przypadku.

Drażliwość może być motywowana problemami psychologicznymi i wyrażana w przesadnych lub nieproporcjonalnych reakcjach, zwykle nieoczekiwanych przez środowisko danej osoby. Bardzo często zdarza się, że emocjonalna niestabilność jest marszczona, a ludzie nie przestają myśleć, że nie mogą być powodowani umyślnie, ale że pochodzi ona z serii przeszłych wydarzeń, które w większości przypadków mają miejsce. podczas wczesnego dzieciństwa.

Należy zauważyć, że każda osoba widzi świat w wyjątkowy sposób i analizuje go w oparciu o własne doświadczenia, tak aby żadna para ludzi nie postrzegała określonej sytuacji w taki sam sposób, jakkolwiek podobne mogą być ich oceny. Nawiasem mówiąc, jest to ściśle związane z różnorodnością smaków, coś, co wielu z nas ma na myśli i akceptuje, przynajmniej w dziedzinie rozrywki i kształcenia akademickiego; chirurg nie odczuwa obrzydzenia, gdy widzi otwarte ciało, tak jak matematyk nie daje się zastraszyć liczbami, a bycie ekspertem w jednej dziedzinie nie wyklucza braku w innym.

W ten sposób przed obrazem mogą powstać różne reakcje, od podziwu do obojętności, poprzez radość i przerażenie. Na przykład, jeśli zdjęcie kilkunastomiesięcznego dziecka zostanie pokazane grupie ludzi, oczekuje się, że podkreśli ich piękno, aby niestrudzenie zwracać uwagę na czułość, która je inspiruje i czuć, że ma je w swoich ramionach. Dlaczego postać dziecka może wzbudzić u kogoś negatywne uczucia ? Odpowiedź jest daleka od zaburzeń osobowości, takich jak psychopatia: przyczyną może być, między innymi, niedawna utrata dziecka.

Po wyjaśnieniu, jak różne może być postrzeganie otoczenia przez poszczególne osoby, łatwiej jest zrozumieć pojęcie drażliwości i zaakceptować, że sama reakcja nie jest gwałtowna, ale raczej w wyniku napotkania jednej lub kilku nierozwiązanych sytuacji. najgłębsza część naszego mózgu.

Ten objaw występuje bardzo często w pogranicznym zaburzeniu osobowości, znanym również jako Borderline . Ci, którzy cierpią na tę chorobę, cierpią bardzo gwałtownie i nie są w stanie kontrolować wahań nastroju, przechodząc od depresji do wybuchów gniewu w ciągu kilku sekund.