Nazywa się to wydatkowaniem na wydawanie pieniędzy: na coś przeznaczają pieniądze. Termin może również odnosić się do wydanej kwoty. Z drugiej strony, publiczny jest ten, który należy do państwa lub należy do wszystkich.

Pojęcie wydatków publicznych odnosi się zatem do ekonomicznej wypłaty dokonywanej przez administrację publiczną . Państwo przydziela pieniądze na zakup towarów, na przykład na wynajem i świadczenie usług oraz na subsydia. Pieniądze zaangażowane w te transakcje są częścią wydatków publicznych.

Na poziomie ogólnym można powiedzieć, że wydatki publiczne są wykorzystywane w celu zaspokojenia potrzeb społeczeństwa i umożliwienia działania aparatu państwowego. Podczas gdy państwo wydaje pieniądze na te cele, to z kolei otrzymuje je poprzez pobieranie podatków i innych operacji.

Kiedy wydatki publiczne przekraczają dochody publiczne, mówi się o deficycie publicznym lub deficycie fiskalnym . W takich sytuacjach więcej pieniędzy pochodzi z rachunków państwowych niż z tego, co się pojawia, co może stanowić problem. W każdym razie musimy pamiętać, że inaczej niż w przypadku firm, celem państwa nie jest osiągnięcie zysku.

Zużycie lub wydatki bieżące (pieniądze, które zapewniają usługi publiczne, zakup towarów i usług oraz wypłacanie wynagrodzeń urzędnikom), koszty transferu (pieniądze przekazane rodzinom i firmom potrzebującym pomocy), wydatki Zabezpieczenia społeczne (emerytury, renty itp.) Oraz nakłady inwestycyjne (infrastruktura) składają się na wydatki publiczne. Oddział wykonawczy ma budżet, który musi zostać zatwierdzony przez Moc Ustawodawczą, aby pokryć te wydatki, a z kolei musi ponosić odpowiedzialność.