Pojęcie lęku pochodzi od łacińskiego terminu anxietas . Chodzi o stan osoby doświadczającej szoku, niepokoju, nerwowości lub niepokoju . W przypadku medycyny niepokój jest stanem agonującym, który może pojawić się obok nerwicy lub innego rodzaju choroby i który nie pozwala na relaks i odpoczynek pacjenta.

Na przykład: "Czuję wielki niepokój o dzisiejszy recital", "Spróbuj opanować swój niepokój, że w tym stanie zdenerwowania coś może pójść nie tak", "Wielki niepokój o półfinałowy pojedynek".

Należy zauważyć, że lęk nie zawsze jest patologią, ale jest powszechną emocją, taką jak strach czy szczęście. W tym sensie niepokój jest konieczny, aby przetrwać określone ryzyko, ponieważ powoduje, że dana osoba jest czujna.

Kiedy jednostka znajduje się w stanie lęku, zwiększa się jej zdolność percepcji, ponieważ istnieje potrzeba, aby ciało zwiększyło poziom pewnych elementów, które w danej sytuacji są poniżej normy.

Układ dopaminergiczny jest odpowiedzialny za przekazywanie organizmowi informacji o jego zapotrzebowaniu, wysyłając sygnały do ​​centralnego układu nerwowego. Czyni to, gdy jesteśmy głodni, spragnieni lub śpiący, i to prowadzi nas do poszukiwania wszelkich środków, aby zaspokoić tę potrzebę. Podobnie, odpowiada on za uwalnianie adrenaliny, gdy mamy do czynienia z sytuacjami, z którymi musimy się zmierzyć. Jest to łańcuch, który składa się z: 1) żółtego alarmu, 2) czerwonego alarmu i 3) osiągnięcia celu; Kiedy łańcuch jest zerwany, pojawia się sytuacja niepokoju lub nietypowego stresu, który może doprowadzić do rozwiązania niebezpieczeństwa lub poddać się lękowi. To znaczy, że kiedy ta wrodzona zdolność jednostki staje się patologiczna, pojawia się zaburzenie lękowe .

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) zaburzenia te obejmują ataki paniki, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) i fobie. Aby przezwyciężyć zaburzenia lękowe, specjaliści mogą zapewnić środki przeciwlękowe lub zaproponować terapie psychologiczne.

Lęk jako zaburzenie

Odpowiedzi generowane przez lęk u danej osoby to: uciekaj lub walcz . W starożytności mechanizmy te powstały, gdy musiały zmierzyć się z trudnościami, jakie im przedstawiało życie w przyrodzie; Chociaż dzisiaj problemy te już nie istnieją, pojawiły się nowe, które generują stres i niepokój u ludzi. Niebezpieczeństwo jest czasami realne, ale czasami jest ono uwarunkowane doświadczeniami, z którymi każdy musiał się wcześniej zmierzyć; Ten ostatni występuje na przykład w zaburzeniach lękowych. Strach działa jak mechanizm obronny, ale jeśli odpowiedź, na którą jest prowadzona, jest szkodliwa dla jednostki, konieczne jest odważenie się z nią zmierzyć.

Kiedy strach dochodzi do generowania paraliżu w działaniach jednostki otrzymuje nazwę fobii, jest to nagła reakcja, gdy podmiot traci kontrolę nad sytuacją, w tych sytuacjach osoba próbuje uciec z konfliktu. Niektóre fobie mogą być: akrofobia, klaustrofobia lub agarofobia .

Osoba, która cierpi na fobię, jest świadkiem ataku choroby w obliczu tej budzącej lęk sytuacji, co zazwyczaj powoduje, że pacjent ucieka (objawy niepokoju i zachowania unikowe). W zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych pojawienie się zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych jest odczuwane, gdy jednostka zmaga się z narzucaniem się przed swoimi obsesyjnymi impulsami ; Ogólnie rzecz biorąc, reakcją jest także ucieczka przed konfliktem (samookaleczeniem lub przyjmowaniem szkodliwego stosunku do siebie lub do otoczenia). Inną okolicznością, w której pojawia się ta przerażająca reakcja, towarzyszą zaburzenia udręki związane z separacją, kiedy doszło do oddzielenia postaci ojca i następującej po nim niestabilności.

Według badań przeprowadzonych przez psychiatrów, pewien stopień lęku jest dobry, współpracuje pozytywnie w kształtowaniu charakteru, pozwala poszerzać wiedzę i wzmacniać kreatywność, ponieważ doświadczenia, które nas zaznaczyły pozwalają nam mieć pojęcie o tym, co powinniśmy chronić. i rozeznać, co nie może nam zaszkodzić.

Istnieje wiele sposobów leczenia lęku, niektórzy specjaliści są skłonni do ograniczenia go do lęku przed przyszłością, do możliwości, których nie wiemy, że mogą wystąpić, "a jeśli ...?", I upewnij się, że sposobem na rozwiązanie tego problemu jest przekwalifikowanie tych myśli które pomagają jednostce żyć tylko w teraźniejszości. Niepokój istnieje, ponieważ ludzie żyją w przyszłości i zapominają o teraźniejszości, która jest jedyną prawdziwą rzeczą iw chwili, gdy pacjent powraca do istnienia, lęk znika.