Dla etologii dominacja jest posiadaniem wysokiego statusu społecznego w grupie zwierząt, która wykazuje hierarchiczną organizację społeczną . Hierarchia ta jest zwykle osiągnięta i podtrzymywana przez agresję dominujących jednostek w kierunku gorszych. Dominujące zwierzę jest wywoływane przez specjalistów z grecką literą alfa .

W genetyce diploidalnych organizmów dominuje allel dla danego genu, gdy wywołuje on ten sam efekt fenotypowy na postaci, niezależnie od tego, czy allele występują w dawkach pojedynczych ( heterozygotycznych ) czy podwójnych ( homozygotycznych ). Na przykład: jeśli allel A jest dominujący nad allelem a, forma homozygotyczna AA i heterozygotyczna forma Aa generują ten sam fenotyp .

Dominacja może być kompletna (gdy fenotypowa ekspresja dominującej homozygoty i heterozygoty jest identyczna) lub niekompletna (gdy ekspresja heterozygoty jest tylko częściowa, a zatem gorsza, niż ekspresja homozygot). Gdy heterozygota wykazuje ekspresję większą niż dominująca homozygota, nazywana jest naddominacją .

W przypadku ekologii gatunek dominuje, gdy wywiera wielki wpływ na skład i formę społeczności . Są to gatunki o wielkim sukcesie ekologicznym i obfite w ramach grupy społeczności.

Gatunki dominujące można rozpatrywać w zależności od różnych poziomów troficznych. Pojęcie dominacji zachowuje odwrotny związek z pojęciem różnorodności : ta sama liczba gatunków, im większa dominacja jednego lub kilku gatunków, tym mniejsza różnorodność.

Należy zauważyć, że w społecznościach morskich istnieje pewien bezpośredni związek między bogactwem i dominacją, ponieważ im większa liczba gatunków, tym bardziej powszechne gatunki stają się stosunkowo obfite.