W języku łacińskim znajdujemy tam etymologiczne pochodzenie terminu "zastaw". W szczególności pochodzi od "pignora", która jest liczbą mnogą "pignus". Słowo, które można przetłumaczyć jako "gwarancja". W tym czasie było już powszechne, że jedna osoba przekazała przedmiot innej osobie jako gwarancję czegoś.

Natomiast Pignorar odnosi się do przyznania lub przypisania czegoś w zastaw (to znaczy jako gwarancji).

Zastaw jest zatem operacją finansową polegającą na udzieleniu pożyczki w zamian za zastaw. W przypadku, gdy osoba otrzymująca pożyczkę nie zapłaci uzgodnionej kwoty, podmiot, który dostarczył pożyczkę, może wykonać gwarancję i zatrzymać to, co zostało podane jako zastaw.

Dzięki precyzyjnym ramom prawnym zastaw zapewnia korzyści obu stronom. Ten, kto udzieli kredytu, wie, że jeśli nie otrzyma odpowiedniej płatności, może zatrzymać przyrzeczonego. Podmiot otrzymujący pożyczkę, ze swej strony, udaje się wykorzystać wartość czegoś, co jest jego własnością i szybko uzyskuje dostęp do danego kredytu.

Oprócz wszystkich wyżej wymienionych, począwszy od wykorzystania, które jest dziś przyznawane temu terminowi, konieczne jest, abyśmy wzięli pod uwagę kolejną serię danych dotyczących zastawu:
- Obiekt pozostawiony jako znak i gwarancja musi być prawdziwy i namacalny (dom, samochód, biżuteria, cenne obrazy ...).
- Operacja, którą usiłuje się zagwarantować z przedmiotem, może być na przykład z pożyczki na umowę o wykonanie budowy domu.
- W przypadku naruszenia umowy, osoba, która przyjęła przedmiot, pozostaje z nim.

W ramach sektora bankowego obietnica stała się bardzo powracającym działaniem tych, którzy potrzebują ekonomicznej kwoty, aby przeprowadzić od firmy do zakupu jakiejkolwiek nieruchomości lub reformy w domu.

W ten sam sposób w ostatnich latach termin, który zajmuje nas w sektorze taksówek, stał się "modny". I czy są ludzie, którzy uciekają się do wspomnianej wcześniej obietnicy uzyskania pozwolenia na taksówkę, a tym samym rozpoczynają pracę.

Istnieją różne rodzaje zastawów . Najczęstsza jest procedura, która pozwala osobie zastawić jakiś przedmiot swojej własności w lombardzie lub w banku, aby zażądać pieniędzy w gotówce. Załóżmy, że mężczyzna płaci zegarek, który dla banku jest wyceniany na dwa tysiące pesos. Podmiot otrzyma tę kwotę i będzie miał pewien czas na jej zwrot, wraz z uzgodnionym odsetkiem. Jeśli dana osoba może spełnić to zobowiązanie, odzyska zegarek po spłaceniu długu. W przeciwnym razie stracisz zegarek, ale nie będziesz już ryzykował wykonania kolejnego dobrego.