Greckie słowo geranion pochodzi z łacińskiego terminu geranĭon, które przybyło do Kastylii niczym geranium . Jest to nazwa nadana roślinie, która integruje rodzinną grupę pelargonii, które z kolei należą do okrytonasiennych .

Ze względu na swoją charakterystykę pelargonie są zarówno roślinami okrytonasiennymi (ich owoce tworzą jajnik zawierający owule), jak i fanerógamos (ich organy rozmnażania można zobaczyć w postaci kwiatu, w którym rozwija się nawożenie) i dwuliścienne (ich zarodek ma dwa liścienie). Rośliny te wywodzą się z kontynentu afrykańskiego, chociaż obecnie uprawiane są na znacznym obszarze świata.

Pelargonie mogą mieć łodygi o wysokości do czterdziestu centymetrów. Mają petiolate liście i przeciwnie, kwiaty o różnych kolorach i owocach w postaci kapsułki z ziarnem każdy. W zależności od zabarwienia i aromatu kwiatów i charakterystyki liści można rozróżnić setki gatunków pelargonii.

Ze względu na piękno i zapach kwiatów, pelargonie są uprawiane do celów ogrodowych. Rosną na glebach, które nie są zbyt wilgotne, z potrzebą światła, które zależy od gatunku: niektóre wymagają pełnego słońca, a inne wymagają cienia.

Jak każda roślina, pelargonie mogą cierpieć na dżumę lub chorobę . Roztocza, mszyce i ślimaki to niektóre zwierzęta, które mogą na nie wpływać, podczas gdy grzyby mogą rozwijać się na liściach, barwiąc je.

W tym kontekście warto zauważyć, że jednym ze szkodników, które dotykają tych roślin jest motyl geranium, który pochodzi z Południowej Afryki, ale dotarł do regionu Morza Śródziemnego. Ten lepidopteran zjada liście geranium na swojej gąsienicy.