Przymiotnik haploidalny jest stosowany w dziedzinie biologii, aby zaklasyfikować komórkę lub tkankę, które mają pojedynczy zestaw chromosomów . Termin pochodzi od greckiego słowa haplóos .

Chromosom to skondensowana nić DNA, która występuje w stałej liczbie w komórkach każdej rośliny lub gatunku zwierzęcia. Jeśli komórka ma pojedynczy zestaw chromosomów lub połowę zwykłej ilości chromosomów, które mają komórki diploidalne, nazywa się to haploidem.

Komórki rozrodcze ssaków są haploidalne. Kiedy gametka i gametka samic są zjednoczone w zapłodnieniu, powstała zygota ma już normalną liczbę chromosomów. Dlatego też zygota jest diploidalna, podczas gdy plemniki i jajeczka są haploidalne.

Generowanie haploidalnych komórek może się rozwijać na różne sposoby. Kiedy diploidalna komórka, która ma dwa zestawy chromosomów, jest podzielona przez mejozę, generuje komórki haploidalne. Z drugiej strony, mitoza komórek haploidalnych powoduje, że chromosomy są duplikowane i dzielą się identycznie w komórkach potomnych, które również będą haploidalne.

Haploidalny stan nazywa się haploidią . Jest to stan lub sytuacja komórek, w których jądrze nie ma podwójnej otoczki chromosomalnej. U ludzi iu innych zwierząt haploidia pojawia się tylko w komórkach płciowych.

Połączenie się gamet (to jest plemników i jaj) pozwala przywrócić diploidię, ponieważ haploidalna seria chromosomów (jedna z nich pochodzi od ojca, a druga przez matkę) łączy się i osiąga diploidalną ilość, która pozwala na powstanie zarodek