Pierwszym krokiem, który należy podać, aby poznać znaczenie terminu alabaster, jest odkrycie jego etymologicznego pochodzenia. W tym przypadku możemy stwierdzić, że jest to słowo wywodzące się z języka greckiego, a konkretnie "alabaster". Słowo to zostało użyte w odniesieniu do serii pojemników, które zostały zidentyfikowane jako mające kształt gruszki i ponieważ zostały użyte do zachowania perfum.

Z tego greckiego słowa wyłonił się łaciński "alabaster".

Alabaster to rodzaj białego kamienia, który służy do wykonywania ozdobnych przedmiotów lub rzeźb.

Ogólnie rzecz biorąc, jest to rodzaj gipsu, który mimo kompaktowości nie wykazuje dużej twardości. Chociaż nie jest to tak trudne, można je z łatwością zniszczyć, ta sama funkcja umożliwia bardzo dokładne formowanie lub rzeźbienie.

Jednym z najczęstszych zastosowań alabastru w czasach starożytnych była produkcja pojemników, w których przechowywano perfumy . W związku z tym zaczęto nazywać alabasterami te statki, które nie mają uchwytów.

Liczne są dzieła artystyczne, które w historii zostały wykonane przy użyciu alabastru jako materiału. Dokładnie jedną z najważniejszych jest posąg egipskiej królowej Tiye, żony faraona Amenhotepa III i babki Tutanchamona. Znaleziono ją w świątyni pogrzebowej jej męża.

"Szkło alabastrowe" w tym kontekście to nazwa opowiadania argentyńskiego pisarza Leopoldo Lugonesa . Opublikowany po raz pierwszy w 1923 roku, historia zawiera alabastrowy statek ze starożytnego Egiptu, który mieścił perfumy przez trzydzieści wieków.

Będąc półprzezroczystym, alabaster był również używany w oknach i tulipanach lub lampach oświetleniowych. Ogólnie alabaster łączył się z innymi materiałami .

Ważne jest, aby wspomnieć, że przedmioty alabastrowe muszą być starannie zadbane, aby uniknąć uszkodzenia. Ponieważ materiał rozpuszcza się w wodzie, nie powinien być narażony na wilgoć. Z drugiej strony cząsteczki zanieczyszczające powietrze mają tendencję do plamienia. Specjaliści zalecają czyszczenie go tylko za pomocą szczotek z miękkiego włosia. Sugerują również manipulowanie elementami alabastrowymi za pomocą rękawiczek, aby nie plamić ich ani nie drapać.

Nie zapomnij także, że w obszarze Urgell znajduje się tzw. Muzeum Alabastrowe w Sarral. W tym mieście, które należy do prowincji Tarragona, jest miejscem, w którym ukształtowało się tak wyjątkowe centrum kulturalne i etnograficzne, w którym podkreślasz ten materiał, który stał się kluczowym elementem życia w tym miejscu.

Ci, którzy go odwiedzają, mają okazję poznać na miejscu długą listę przedmiotów, które z biegiem lat zostały wykonane za pomocą wspomnianego alabastru, takiego jak balustrady czy okna. Nie zapominając, że oferowane są warsztaty, dzięki którym odwiedzający mogą dotknąć materiału, a także nauczyć się go kształtować i rozwijać z nim dzieło artystyczne.