Parowanie to działanie i konsekwencja parowania . Tymczasem czasownik ten może odnosić się do przekształcania płynu w parę przez ciepło lub rozprowadzania płynu w kropelkach o zmniejszonych rozmiarach.

Zatem parowanie może być zmianą stanu z cieczy na gaz. Proces ten można przeprowadzić na dwa sposoby: gdy przejście z cieczy w gaz powstaje w całej masie substancji, nazywa się wrzenie . W tym kontekście nazywany jest temperaturą wrzenia, która powoduje, że ciecz pod pewnym ciśnieniem gotuje się i przechodzi przez wspomnianą zmianę stanu; jeśli ta ostatnia jest wykonywana tylko na powierzchni cieczy, zjawisko to jest znane jako parowanie .

Z drugiej strony entalpia parowania jest energią potrzebną do tego, aby jednostka masy ciekłej substancji, która znajduje się pod ciśnieniem atmosferycznym i w równowadze z jej parą, została całkowicie przekształcona w gaz.

Ze swej strony termin entalpia definiowany jest jako zmienna termodynamiczna, której zmienność służy wyrażeniu miary ilości, jaką system termodynamiczny podał lub pochłonął; innymi słowy, wymiana energii, którą utrzymuje wraz ze swoim otoczeniem. Entalpia jest symbolizowana przez H.

Istnieje również pojęcie ciepła parowania, które reprezentuje niezbędną ilość energii do przekazania 1 grama cieczy do gazu w temperaturze wrzenia danej substancji. Jest to wartość, która musi przełamać atrakcyjne siły międzycząsteczkowe i zapewnić wystarczającą energię, aby gaz mógł się rozszerzyć.

Kiedy mamy do czynienia z gazem idealnym, po parowaniu, nie powinno być energii potencjalnej związanej z tymi siłami. Innymi słowy, energia wewnętrzna musi być kinetyką cząsteczkową, w dużej mierze translacją, ale także rotacją i wibracją .

Jednym z najwybitniejszych punktów odparowywania wody jest wielka zmiana, że ​​jego objętość ulega zmianie, gdy zmienia fazę. Zobaczmy to na przykładzie: jeśli weźmiemy jeden mol wody (18 gramów) i zamieniamy go w gaz, otrzymamy objętość 22, 4 litra; jeśli zamiast tego wznieśliśmy go do 100 ºC, zamiast 0 ºC, i przekształcili go w parę, jego objętość wyniósłaby 30, 6 litra.

Jeśli porównamy objętość odparowanej wody z obecną w stanie ciekłym, zauważymy wzrost o 1700 procent, czyli zajmuje on 1700 razy więcej niż poprzednio. Zjawisko to ma ogromne znaczenie dla straży pożarnej, ponieważ w niektórych przypadkach może powodować wybuchy.

Kiedy opary są wykorzystywane do celów leczniczych, wspomina się również o odparowaniu. Osoba, która jedzie do obszaru gorących źródeł, aby wdychać mgłę, jest atrakcyjna dla parowania.

Weźmy przypadek osoby, która ma przeziębienie i która z powodu tego zaburzenia ma trudności w oddychaniu, ponieważ cierpi na zatkany nos. W celu uwolnienia nozdrzy możesz podgrzać wodę w garnku, aż zacznie wrzeć i wdychać parę . To odparowanie pomoże poprawić oddychanie.

Ta technika może być bardzo korzystna dla naszego zdrowia, ale także dla dbałości o nasz wygląd fizyczny. Parowanie stosuje się w zabiegach kosmetycznych, aby poprawić skórę całego ciała poprzez czyszczenie pewnych czynników zewnętrznych i zapobieganie niektórym infekcjom. Podczas oddychania parą wodną błona śluzowa dróg oddechowych mięknie; Jednocześnie części skóry, które wchodzą w kontakt z parą, rozluźniają się, ich pory otwierają się i ułatwiają eliminację odpadów.