Pojęcie metody pochodzi od greckich metod ( "droga" lub "droga" ) i odnosi się do środków używanych do osiągnięcia określonego celu .

Natomiast naukowiec jest przymiotnikiem, który wspomina o tym, co jest związane z nauką (zestawem technik i procedur używanych do wytwarzania wiedzy).

Metoda naukowa odnosi się zatem do szeregu etapów, które należy uwzględnić w celu uzyskania aktualnej wiedzy z naukowego punktu widzenia, wykorzystując do tego instrumenty, które są wiarygodne. Metoda ta pozwala zminimalizować wpływ podmiotowości naukowca na jego pracę.

Metoda naukowa opiera się na zasadach falsyfikowalności (wskazuje na to, że każda propozycja nauki musi być podatna na fałszowanie) i powtarzalności (eksperyment musi być powtarzany w niewyraźnych miejscach i przez dowolny podmiot).

W szczególności możemy ustalić, że wspomniana metoda naukowa była techniką lub formą badań, które pojawiły się w XVII wieku. Jest to inicjatywa, która jest pionierem wielkiego włoskiego astronoma Galileo Galilei, który jest uważany za ojca nauki dzięki zestawowi obserwacji astronomicznych, które poczynił, a także dzięki ulepszeniu teleskopu.

Jednak dla wielu osób, choć był to pierwszy, który użył wyżej wspomnianej metody, a wcześniej do tej postaci, byli inni, którzy używali technik do analizy rzeczywistości, która je otaczała, która bardzo przypominała tę formę. Wśród nich znalazłby się na przykład Leonardo da Vinci, uniwersalny geniusz i mistrz Renesansu.

Dla wielu najważniejsze cechy tożsamości, które definiują i nadają znaczenie metodzie naukowej z następującymi cechami:

Opiera się na prawach, które zostały wydedukowane przez człowieka, stąd ważność całego procesu jest określana na podstawie codziennych doświadczeń jego praktyki i użytkowania.

Wykorzystuje matematykę jako podstawowy klucz do ustalenia odpowiednich zależności między różnymi zmiennymi.

Nigdy nie odnosi się do absolutnych pewników, wręcz przeciwnie. Rozwija się i działa z obserwowalnego.
Dzięki niemu można tworzyć prawa, które pozwalają ludziom poprawnie poznać nie tylko to, co było przeszłością, ale także przyszłość. I to jest, biorąc pod uwagę pewne wartości, będziemy wiedzieć, co stanie się ze zmienną.

Pośród koniecznych kroków, które składają się na metodę naukową, należy obserwacja (badacz musi zaapelować do zmysłów, aby badać to zjawisko w ten sam sposób, w jaki jest pokazywany w rzeczywistości), indukcję (na podstawie obserwacji, naukowiec musi wyodrębnić ich szczególne zasady), sformułowanie hipotezy (wynikającej z samej obserwacji), jej demonstrację lub odrzucenie oraz przedstawienie tezy ( teoria naukowa ).

Wśród różnych rodzajów metod naukowych pojawiają się: eksperymentalny, dialektyczny, empiryczno-analityczny, historyczny, fenomenologiczny i hermeneutyczny . Każdy ma swoje aplikacje i ma własne pole działania, w którym jest ważny lub bardziej użyteczny niż pozostałe.