Pojęcie pokoju zabawowego pochodzi od francuskiego ludothèque, który z kolei jest utworzony z łacińskiego słowa ludus (co można przetłumaczyć jako "gra" ) i francuskiego -thèque ( "-teca", element kompozycyjny odnoszący się do miejsca, w którym coś jest przechowywane ).
Pokój zabaw to miejsce rekreacji z zabawkami i grami . Zwykle jest to miejsce, w którym dzieci mogą się bawić, korzystając z przechowywanych tam przedmiotów.
Biblioteki zabawek narodziły się jako przestrzenie pedagogiczne . Na poziomie edukacji wczesnoszkolnej są one wykorzystywane do stymulowania dzieci i uczenia ich różnych wartości (znaczenie dzielenia się, solidarności, itp.).
Istnieją również biblioteki zabawek dla osób w każdym wieku. Istnieją biblioteki zabawek, które działają na przykład w domach społeczności, szpitalach i więzieniach. Celem jest wykorzystanie potencjału pedagogicznego gry.
Zgodnie z jego charakterystyką można więc rozróżnić między domami szkolnymi , szpitalnymi bibliotekami zabawek , wędrownymi bibliotekami zabawek i publicznymi bibliotekami zabawek .
Na poziomie ogólnym, poza różnicami w zależności od wieku użytkowników, biblioteki zabawek zawierają elementy, które pozwalają rozwinąć wyobraźnię i sprzyjają koncentracji. Oczywiście w przypadku zabawkowych bibliotek dla dzieci zabawki nie powinny zawierać substancji toksycznych ani ostrych krawędzi ani końcówek, które mogłyby narazić dzieci na ryzyko.
Gry planszowe, klocki, gry, książki, układanki, instrumenty muzyczne i piłki to tylko niektóre z przedmiotów, które zwykle znajdują się w bibliotekach zabawek.