Innervation to pojęcie używane w dziedzinie anatomii do nazwania działania układu nerwowego na funkcje narządów . Czasownik unerwiony, w tej ramce, jest używany w odniesieniu do tego, co robi nerw, kiedy osiąga jakąś strukturę ciała .

Gdy włókna motoryczne wysyłają impulsy do gruczołów lub mięśni, a gdy włókna czuciowe odbierają wrażliwość receptorów, pojawia się unerwia. Włókna nerwowe współczulnych pni i nerwy błędne, aby nazwać skrzynię, pozwalają na unerwienie serca .

Z drugiej strony unerwienie oka wytwarzają nerwy czaszkowe. Różne nerwy odpowiadają za gromadzenie wrażliwości jamy ustnej i funkcji zewnętrznych mięśni oka.

Każdy nerw skórny w międzyczasie umożliwia unerwienie określonego obszaru skóry . Obszar unerwiony przez pojedynczy nerw rdzeniowy ze zwojem rdzenia jest nazywany dermatomem .

Na poziomie ogólnym można powiedzieć, że unerwienie wiąże się z impulsami elektrycznymi . Fala wyładowania elektrycznego przechodzi przez błonę komórkową i modyfikuje jej potencjał (rozkład ładunku elektrycznego). Inneracja polega na przeniesieniu impulsu, na przykład z komórki nerwowej do mięśnia.

Ważne jest, aby nie mylić unerwienia z nawadnianiem . Podczas gdy pierwsza jest związana z przekazywaniem impulsów nerwowych, nawadnianie odnosi się do wprowadzenia płynu (takiego jak krew ). W ten sposób narząd jest unerwiony przez niektóre nerwy i nawadniany przez niektóre naczynia krwionośne.