Zaczynając od łacińskiej kurioli, ciekawość jest intencją odkrycia czegoś, czego się nie zna . Zwykle skupia się na rzeczach, które nie dotyczą danej osoby lub które, rzekomo, nie powinny mieć dla niego znaczenia.

Na przykład: "Wiem, że to nie moja sprawa, ale pytam cię z ciekawości", "Ciekawość doprowadziła mnie do otwarcia bagażnika", "Są rzeczy, o których lepiej nie wiedzieć, sugeruję kontrolować swoją ciekawość" .

Często uważa się, że ciekawość stanowi naturalne zachowanie, wspólne dla ludzi i zwierząt . W przypadku ludzi pojawiają się różne czynniki psychologiczne i emocjonalne, które prowadzą osobę do szukania informacji, aby zaspokoić ich zainteresowanie niektórymi danymi lub potwierdzić wiarę. Dzięki ciekawości ludzie wchodzą w interakcje z innymi podmiotami i środowiskiem w ogóle.

Ciekawość może wiązać się z instynktem, który jest nawet częścią mechanizmów egzystencji żywych istot. Ciekawość w tym sensie jest zakodowana w DNA gatunku.

W niektórych przypadkach ciekawość może prowadzić do niebezpiecznych lub szkodliwych zachowań . Człowiek nie może naruszać prywatności i prywatności innej osoby tylko po to, by zaspokoić swoją ciekawość: oznacza to, że nie ma on prawa otwierać swojej poczty, szpiegować okna ani mieszać swoich śmieci z uzasadnieniem chęci dowiedzenia się o nim więcej. Innym przykładem szalonej ciekawości jest osoba, która postanawia rzucić się z wysokości trzydziestu metrów, ponieważ chce odkryć, co czuje.

Ale ciekawość jest zwykle jednym z punktów wyjścia do rozwoju osobistego, artystycznego i zawodowego. W dzieciństwie, zanim wkroczymy w tę niebezpieczną serię zakazów i reguł wymyślonych przez ludzi, nigdy się nie dowiemy, to normalne, że nie wiemy, jak zatrzymać się pod wpływem impulsu, by dowiedzieć się więcej, uczyć się, dotrzeć do sedna każdej tajemnicy. z którymi potykamy się, lub że nie chcemy tego robić, nawet jeśli starsi starają się nas odwieść.

I tak jest w tym przypadku, pozwalając się ponieść pragnieniu odkrycia tego, co jest pozornie ukryte i zakazane, że często kultywujemy powołania, lub otwieramy drzwi, których inni ludzie nie są w stanie otworzyć, lub których całkowicie ignorują. W trywialnych przypadkach ciekawość wiąże się z szukaniem kryjówki świątecznych prezentów, czytaniem listu od innej osoby lub szpiegowaniem innej osoby przez wizjer ; Ale ten impuls może doprowadzić nas do wielkiego postępu.

Oczywiście ciekawość jest tak interesująca, że, jak wspomniano w trzecim akapicie, dzielimy się z resztą zwierząt, podobnie jak mechanizm, który pozyskujemy i uruchamiamy z coraz większą intensywnością, aby go zablokować. Jak zdobyć osobę, która w dzieciństwie wykazywała ciągłą troskę, stała się umiarkowana i niechętna do zmiany?

Dzięki radom starszych i rozczarowaniom życia, krok po kroku jesteśmy przekonani, że ryzyko nie jest warte zachodu, a więc wyłączamy naszą ciekawość. Ponownie moc społecznych impozycji kształtuje nas, poświęcając niektóre z naszych najlepszych cech w tym procesie.

Popularna metafora "ciekawość zabity przez kota" ma swoje pochodzenie w języku angielskim i służy ostrzeżeniu o tym, jak niebezpieczne może być zbadanie lub nadmierne eksperymentowanie. Jest też koniec tego zwrotu, chociaż nie jest on używany tak często: "ale satysfakcja go ożywiła". Warto wspomnieć, że jego oryginalna wersja nie zawierała terminu "ciekawość", ale "dotyczy", a jego pierwsze pojawienie się w literaturze można zobaczyć w sztuce " Każdy człowiek na swoim humorze " brytyjskiego dramatopisarza Bena Jonsona, w roku 1598,