Różyczka, znana również jako różyczka (z tyldą w języku E ) jest chorobą wirusową powodującą wysypkę skórną i zapalenie gruczołów . Jest to choroba wywoływana przez wirus, który jest obecny w krwiobiegu około pięciu dni po zakażeniu, rozpraszając się w organizmie.

Jak wspomniano w poprzednim akapicie, kobiety w wieku rozrodczym, które chcą mieć dzieci, powinny zachować szczególną ostrożność, ponieważ zaraza może narazić życie ich potomstwa. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej kobiety mogą poprosić o badanie krwi, aby sprawdzić, czy są odporne; jeśli nie są, należy zaszczepić je i poczekać co najmniej 28 dni przed zajściem w ciążę .

Z drugiej strony bardzo ważne jest, aby pamiętać, że kobiety w ciąży nie powinny otrzymywać szczepionki, ani żadna osoba cierpiąca na raka, która otrzymuje jakiekolwiek leczenie promieniowaniem lub na którego układ odpornościowy ma wpływ kortykosteroidami. Pomimo tego zastrzeżenia, studia przypadku, w których niektóre kobiety były zaszczepione w połowie ciąży, nie rejestrowały problemów u dzieci.

Specjaliści zalecają wizytę u lekarza w przypadku takich objawów, jak silny ból głowy lub ból ucha, sztywność karku lub znaczące zaburzenia widzenia po cierpieniu na różyczkę. Należy wspomnieć, że ochrona zapewniona przez szczepionkę może zniknąć w wieku dorosłym, chociaż nie zdarza się to często. Rozwiązanie takiej sytuacji jest tak proste, jak zastosowanie zbrojenia; Jednak prawdziwym problemem jest to, że nie jest normalne przeprowadzanie badań mających na celu kontrolę odporności na tę chorobę i dlatego jest tak ważne dla kobiet, które chcą zajść w ciążę.

Leczenie różyczką polega na podawaniu paracetamolu lub innego podobnego leku w celu zmniejszenia gorączki i zminimalizowania dyskomfortu. Ponadto lekarze zwykle sugerują izolację (tak, aby pacjent nie infekował innych osób) i odpoczywają . W przypadku dzieci urodzonych z wrodzonymi anomaliami, ponieważ ich matki cierpiały na tę chorobę w czasie ciąży, leczenie musi być ustalone zgodnie ze szczególnymi cechami każdego z nich.