Łaciński termin servus stał się w kastylijskim służbie . Koncepcja ta jest używana, zgodnie ze słownikiem Royal Spanish Academy ( RAE ), aby wymienić niewolnika, który jest w służbie mężczyzny.

Pomimo tej definicji często rozróżnia się niewolnika i niewolnika . Sługa otrzymał od pana feudalnego dom i ziemię do pracy i mógł zachować część zbiorów. Poza tym, dla prawa, był wolnym człowiekiem. Z drugiej strony niewolnik był własnością swego pana.

Oprócz tego wszystkiego, nie możemy zignorować faktu, że istniała kolejna seria różnic między niewolnikiem a niewolnikiem, którą historycy upierają się przy wyjaśnianiu, abyśmy nie popełniali błędów, używając obu słów jako synonimów. W szczególności ujawniają one inne oznaki tożsamości jednego i drugiego:
- Niewolnik był widziany przez Pana jako zwykły towar. Dlatego mógł go sprzedać, oddać, a nawet wymienić na dług, jeśli uzna to za stosowne. Wszystkie działania, do których wspomniany niewolnik nie mógł nic zrobić.
- Z drugiej strony sługa nie mógł zostać sprzedany ani kupiony.

Postać sługi była częsta w reżimie feudalnym . Była to wówczas instytucja, która ustanowiła więź społeczną znaną jako niewolnictwo, która zjednoczyła chłopa (sługę) ze szlachetnym (feudalnym panem) poprzez służby, które ten pierwszy zapewnił drugiemu. Pan, ze swojej strony, nagrodził sługę za taką wierność.

W kontekście religii sługami są wierni, którzy wypełniają mandat danej doktryny i kierują się określonym autorytetem. W tym przypadku denominacja sługi kojarzy się z pokorą i posłuszeństwem wierzącego.

Interesujące jest również wiedzieć, że "Biblia" odnosi się do użycia wyrażenia sługa Jahwe, który wyraża się w odniesieniu do którego Jahwe, tytułem "tytułu honorowego", wybiera towarzyszenie mu w tym, co jest osiągnięciem jego projektu.

W niektórych religiach ci, których wiara ma niezwykłe cechy, kwalifikują się jako sługa Boży . Na przykład katolicyzm nazywa sługę Boga podmiotem, który rozpoczyna swoją drogę do jego możliwej beatyfikacji, a następnie do kanonizacji .

W polu literackim możemy podkreślić istnienie długiej listy dzieł, które używały terminu serf w swoich tytułach. Jednym z przykładów jest powieść "Sługa bez ziemi", opublikowana w 1985 roku i napisana przez Eduardo Caballero Calderona. Opowiada historię chłopa, który reaguje na imię Sługi Joyi i który ciężko pracuje, aby przeżyć. Nie będzie to jednak łatwe, ponieważ ich polityczne poglądy będą zderzać się z władzą panującą, która zrobi wszystko, co w jej mocy, by pozbawić chłopów swoich ziem.

Sługa może wreszcie być przymiotnikiem danej osobie, która okazuje szacunek lub uleganie drugiej: "Mafioso posłał swoich sług, aby zastraszyć sąsiadów . "