Społeczeństwo składa się z grupy ludzi, którzy współdziałają ze sobą w tej samej przestrzeni, mają wspólne interesy i współistnieją zgodnie z różnymi normami i wspólnymi zasadami. W tej grupie osób można rozpoznać różne klasy : warstwy lub kategorie, które wynikają ze wspólnych cech związanych ze środkami ekonomicznymi, ideologiami, celnymi i innymi kwestiami.

Powszechne jest dzielenie społeczeństwa na trzy wielkie klasy: niższą, średnią i wyższą . Ta rozwarstwienie wynika głównie z dostępności środków ekonomicznych : ci, którzy mają mniej, znajdują się w niższym sektorze społeczeństwa (klasa niższa), podczas gdy ci, którzy mają więcej zasobów, zajmują wyższy sektor (klasa wyższa). W środku pojawia się klasa średnia .

Ludzie, którzy tworzą klasę średnią, mają zatem wyższy poziom społeczno-ekonomiczny niż osoby, które tworzą niższą klasę, ale niższe niż osoby, które tworzą klasę wyższą. W wielu krajach mówi się, że klasa średnia jest najszerszą klasą społeczną, chociaż twierdzenie to jest często kwestionowane przez socjologów i ekonomistów.

Pojawienie się klasy średniej nastąpiło w XVIII wieku po uprzemysłowieniu, co pozwoliło na rozwój nowych miejsc pracy i umożliwiło społeczne wejście niektórych grup. Podczas gdy przepaść między robotnikami (klasa niższa) a kapitalistami (klasa wyższa) poszerzała się, wśród nich byli różni specjaliści i drobnomieszczanie (klasa średnia).

W swoich początkach ludzie, którzy później stali się częścią klasy średniej, znajdowali się w mieszczańskiej burżuazji (niska szlachta i bogaci plebejusze), która zaczęła wyróżniać się sukcesem komercyjnym, zawodowym i przemysłowym.

Pojawienie się wylądowanej burżuazji nastąpiło z powodu liberalnych rewolucji, które miały miejsce w Anglii w XVII wieku, co osłabiło monarchię i sprawiło, że straciła ona władzę w klasie arystokratycznej na rzecz burżuazji, która zdołała wejść do Parlamentu.,

Już w XX wieku wyłoniła się nowoczesna klasa średnia w Ameryce Północnej. Branża motoryzacyjna m.in. zaczęła wykorzystywać innowacyjne techniki produkcji, dzięki którym można było obniżyć ceny i zwiększyć płace pracowników. W ten sposób część populacji o niskich dochodach została wzbogacona i zgodziła się na lepsze warunki życia.

Być może jedną z najbardziej znaczących cech klasy średniej jest to, że większość jej członków nie czuje się zmartwiona z powodu przynależności do niej (jak to może się zdarzyć z niższą klasą), ani też nie boi się zejść (coś, co niepokoi wyższą klasę). Bycie klasą średnią ma wiele zalet w stosunku do pozostałych dwóch, chociaż jest o jeden krok poniżej poziomu wysokiego.

Podczas gdy ludzie z niższych klas nie mają dostępu do standardu życia uważanego za akceptowalnego i zdrowego, klasa średnia posiada służbę zdrowia i środki ekonomiczne do utrzymania się i dania sobie smaków przez cały rok . Chociaż nie mają stałych luksusów klasy wyższej, przynajmniej nie powinni martwić się utratą statusu lub utrzymaniem wizerunku władzy monetarnej za wszelką cenę.

Dokładniej, jedną z głównych cech klasy średniej jest to, że nie jest ona tak zdefiniowana, zwłaszcza jeśli porównamy ją z pozostałymi dwoma. Ubóstwo, niemożność uchronienia się od złej pogody i głodu to straszne cechy niższej klasy; ekscesy, drogie właściwości i ekskluzywne ubrania definiują klasę wyższą w kilku słowach; klasa średnia natomiast jest znacznie bardziej zróżnicowanym światem, a dlaczego nie? wolnym.