Termin azyl odnosi się do pomocy, schronienia lub ochrony zapewnionej osobie. Polityk natomiast jest pojęciem o kilku zastosowaniach: w tym przypadku interesuje nas jego znaczenie jako związane z działalnością polityczną (działania podejmowane w celu zarządzania sprawami publicznymi lub zarządzania nimi).

Azyl polityczny to pomoc udzielana obcemu człowiekowi, który musiał uciekać lub został wydalony ze swojego kraju z przyczyn związanych z polityką . Ten rodzaj azylu jest zwykle rozumiany jako prawo podmiotu do nie podlegania ekstradycji z jednego narodu do drugiego, który stara się go ukarać za swoje opinie lub działania polityczne.

Z drugiej strony jest pojęciem azylu dyplomatycznego, które służy do opisania trwałości w rozszerzeniu terytorium kraju osoby prześladowanej przez jego kraj w celu osądzenia za przestępstwo polityczne. Wśród stron, które są uważane za część tej grupy, zgodnie z konwencjami dyplomatycznymi, mamy następujące: rezydencja ambasadora, okręt wojenny tymczasowo zakotwiczony w obcym porcie, siedziba konsulatu lub ambasada.

Poeta i prawnik Hugo Grotius, urodzony w Holandii 10 kwietnia 1583 r., Jeden z największych obrońców Absolutnego Państwa, był autorem tezy o eksterytorialności Ambasad i Legacji, gdzie wyraził, że azyl dyplomatyczny pojawił się naturalnie. gdy prześladowany został odebrany przez obcą ziemię, dlatego ochrona została udzielona nie tylko wtedy, gdy udało mu się przekroczyć granice swojego kraju, ale także, jeśli został zabrany do ambasady lub Legacji z obcego kraju. Obecnie ten rodzaj azylu nie jest uznawany przez prawo międzynarodowe.

Historia azylu jest obszerna, a jej trajektoria warta jest uważnego przestudiowania, aby docenić jej ewolucję. Początkowo był to środek w zakresie religii, który został przeprowadzony w celu zapewnienia ochrony osobom łamiącym prawo bez udziału w konfliktach o charakterze politycznym, czyli zwykłych przestępców. Biorąc pod uwagę, że władcy nie wykazywali żadnej pobożności dla tych ludzi, azyl był im przeznaczony wyłącznie, pomijając przestępców politycznych.

Reformacja generowała inwestycję w tym punkcie, a przez te lata instytucja ta zaczęła być zorientowana na ludzi prześladowanych przez władców z powodu ich ideałów i przestała przynosić korzyści pospolitym przestępcom.

Jeśli chodzi o przestrzeń, w której można zaoferować azyl polityczny, warto wspomnieć, że budynki religijne były używane od starożytności, a nawet po średniowieczu; teraz, z drugiej strony, całość ziem obcego państwa służy udzieleniu azylu politycznego.

Prawo do azylu regulują różne międzynarodowe normy, które określają obowiązki i obowiązki krajów przyjmujących oraz osób ubiegających się o azyl. Celem azylu politycznego jest ochrona osoby, która z powodu swoich pomysłów lub działań politycznych cierpi prześladowania w swoim kraju. Jeżeli kraj przyjmujący odrzuci azyl i osoba musi wrócić do swojej ziemi, może zostać uwięziony lub ukarany w inny sposób.

W odniesieniu do rozszerzenia prawa azylu politycznego musimy wyróżnić następujące cztery punkty: prawo kraju do udzielenia azylu osobie prześladowanej przez jej rząd; aktywne wykonywanie tego prawa; tolerancja takiego ćwiczenia; przyjęcie azylu politycznego jako koncepcji, która pozwala chronić osobę przed prześladowaniami politycznymi.