Łacińskie słowo futĭlis przyszło do naszego języka jako daremne . Termin ten jest używany jako przymiotnik do opisania tego, co ma niewielkie znaczenie, wartość lub wartość szacunkową .

Na przykład: "Niestety, musiałem poświęcić dwa lata mojego zawodowego życia na bezowocny projekt, tylko po to, by spełnić rozkazy mojego szefa", "Nie obawiajmy się więcej czasu na tę daremną dyskusję, jeśli oboje wiemy, że się nie zgodzimy" "Przewidywanie, która drużyna będzie mistrzem turnieju, jest daremne, ponieważ przy określaniu wyników istnieje wiele zmiennych, których nie można przewidzieć" .

Daremne jest zatem nieistotne lub bez znaczenia . Próba zliczenia wszystkich ziarenek piasku na plaży, by nazwać przypadek, jest daremnym zadaniem: nie ma sposobu, aby pomyślnie ukończyć tę akcję . Daremne jest również to, że dana osoba zamierza latać bez pomocy jakiegokolwiek urządzenia lub narzędzia, ponieważ ludzie nie mają skrzydeł, nie mogą latać własnymi środkami.

Ważne jest, aby pamiętać, że daremne jest poważne lub płaskie słowo : jest ono podkreślone w przedostatniej sylabie (sylaba toniczna jest zatem "fu" ). Nie kończąc ani w N, ani w S, jest terminem, który nosi tyldę: jest daremny. Jednak wiele osób uważa, że ​​jest to ostry wyraz, podkreślony w ostatniej sylabie. Dlatego nazywają to daremnym (akcentując sylabę "til" ) i piszą bez tyldy, co stanowi błąd zgodny z pisownią naszego języka.