Idea keynesizmu wywodzi się z myśli Johna Maynarda Keynesa, angielskiego ekonomisty urodzonego w 1883 r., Zmarłego w 1946 r . Koncepcja nawiązuje do zasad, które ten specjalista wcielił w "Ogólną teorię zatrudnienia, odsetek i pieniędzy", książkę, którą przedstawił w 1936 roku .

Keynes opublikował swoje najważniejsze dzieło jako propozycję przezwyciężenia Wielkiego Kryzysu z 1929 roku . Właśnie dlatego keynesizm obraca się wokół stymulacji gospodarki w kontekście kryzysu.

Dla Keynesa państwa narodowe i instytucje międzynarodowe musiały dysponować narzędziami do sprawowania kontroli nad gospodarką w czasach recesji . W tym kontekście skupiono się na wydatkach państwowych jako narzędziu stymulującym działalność.

Keynesizm uważa zatem, że polityka fiskalna jest niezbędna do osiągnięcia efektu mnożnikowego w gospodarce, ponieważ dzięki niej możliwe jest zwiększenie zagregowanego popytu (to znaczy sumy wydatków na usługi i towary, które Państwo, firmy i ludzie są gotowi do działania przy określonym poziomie cen).

Podczas gdy klasyczna teoria ekonomii utrzymuje, że rynek zmierza automatycznie do pełnego wykorzystania środków produkcji, keynesizm postuluje, że nie ma takiej "naturalnej" tendencji, ale wiąże się z nią kilka czynników. W ten sposób proponuje się zachęcanie do produkcji od państwa, ponieważ przy wyższej produkcji istnieje więcej towarów do wymiany i powstaje więcej wymian.

Keynesizm, w skrócie, promuje interwencję państwa na rynku - w przeciwieństwie do liberalizmu - w celu przezwyciężenia depresji ekonomicznych poprzez stymulację zagregowanego popytu, który generuje wyższą produkcję, inwestycje i zatrudnienie.