Wymowa, z łacińskiego pronuntiatio, jest działaniem i skutkiem wymowy ( wymawiania i emitowania dźwięków do mówienia, podkreślania, rozwiązywania, deklarowania za lub przeciw czemuś lub komuś). Pojęcie służy do określenia sposobu lub sposobu wyrażania słów .

Na przykład: "Łatwo odróżnić angielski od Amerykanów poprzez ich wymowę", "Nauczyciel języka powiedział mi, że muszę ćwiczyć wymowę", "Jaka jest poprawna wymowa nazwiska Murray? Murrai lub Marri? "

To samo słowo można wymawiać na różne sposoby. Ogólnie rzecz biorąc, pojedyncza wymowa jest poprawna, podczas gdy reszta to odchylenia języka przez różne czynniki socjolingwistyczne.

Zwykle, pomimo różnych wymowy, rozmówcy mogą się nawzajem zrozumieć. Tak się dzieje, gdy mówisz po argentyńsku i hiszpańsku, po amerykańsku i jamajsku . Jednakże, jeśli wymowa pewnych słów znacznie różni się od zwykłej wymowy, może powstać konflikt zrozumienia.

Z drugiej strony, indywidualna wymowa każdego słowa jest uzupełniona intonacją zdań, które w niektórych językach generują znaczne zmiany. Biorąc pod uwagę ten czynnik, trudność porozumienia między ludźmi z różnych regionów może być jeszcze większa.

Region geograficzny, klasa społeczna, wiek i wykształcenie to czynniki, które wpływają na wymowę. W języku potocznym nazywane jest akcentem modalności wymowy: "Myślę, że ten człowiek nie jest stąd: ma bardzo dziwny akcent", "Uświadomiłem sobie, że jesteś kataloński ze względu na twój akcent" .

W obrębie jednego kraju zwykle na całej długości występują różne akcenty, a różnice między nimi mogą wynikać z subtelnych zmian w brzmieniu samogłoski do całkowitego pominięcia sylaby lub zmiany akcentowana sylaba w niektórych słowach. Nie zdarza się to tak drastycznie we wszystkich językach, co wynika z kilku czynników: angielski ma wiele różnych akcentów i między innymi przekracza dwa tysiące kombinacji możliwych dźwięków (ta liczba zmienia się w zależności od badania), podczas gdy japoński ledwie przekracza sto.

Na przykład w Hiszpanii można łatwo odróżnić mieszkańców Malagi od Malagi, ponieważ ci pierwsi zazwyczaj silnie zaznaczają większość spółgłosek i wymawiają ostateczną d jako z ("Madryt", wymawiane przez rdzennego mieszkańca Madrytu, brzmi jak "Madriz"), podczas gdy w Malezji ostatnie litery słów są zwykle pomijane, a s zazwyczaj wymawiane jako z . Nie można tego jednak zastosować do wszystkich osób urodzonych w tych miastach, ponieważ pielęgnowanie odgrywa zasadniczą rolę w rozwoju akcentu.

Oprócz setek możliwych kombinacji dźwięków i akcentów, które mogą istnieć w każdym języku i ich grupowania w zależności od położenia geograficznego, szczególny akcent osób odpowiedzialnych za wychowanie dziecka, między którymi nie tylko rodzice, ale nauczyciele i reszta ich otoczenia, znacząco wpływa na kształtowanie się akcentu dziecka.

W ten sposób, jeśli dana osoba dorasta w Nowym Jorku, ale jej ojciec jest Anglikiem, a ich matka jest Japończykiem, i jeśli większość ich nauczycieli pochodzi z różnych części kraju iz innych krajów anglojęzycznych, prawdopodobnie ich akcent nie jest czysty Nowy Jork

Z drugiej strony wymowa jest dyskursem lub publiczną deklamacją, która zakłada poparcie lub potępienie sprawy lub osoby : "wymowa gubernatora w skandalu Senatu zaskoczyła jego zwolenników", "Nie oczekuj ode mnie wymowa na ten temat " .