Ilustracja to działanie i efekt ilustrujący (rysunek, dekorowanie). Termin pozwala nazwać rysunek, wydrukować lub wygrawerować, który zdobi, dokumentuje lub ozdabia książkę . Na przykład: "Ta książka ma piękną ilustrację jednorożca", "Ilustracje mojej ostatniej powieści zostały zrobione przez francuskiego artystę" . "Chcę książkę dla mojego syna z ilustracjami zwierząt" .

W tym samym znaczeniu musimy pokazać, że ilustracja jest terminem, który jest również używany regularnie w odniesieniu do czasopisma, które zwykle składa się zarówno z tekstu, jak i obrazów i rysunków różnych typów.

Czasownik do zilustrowania może być również używany jako synonim do oświecenia zrozumienia : "Dziękuję lekarzowi, że będziemy ilustrować epidemiologię", "zilustruję je na ten temat podczas tej konferencji" .

Takie użycie pojęcia wiąże się z Oświeceniem jako ruchem filozoficznym, który pojawił się w XVIII wieku i charakteryzował się podkreślaniem przewagi rozumu . Ilustracja to nazwa, która otrzymuje ten ruch i czas, w którym został opracowany.

Podobnie jak Siglo de las Luces, ten historyczny etap również został nazwany, oprócz wspomnianych znaków tożsamości, zdecydował się na kolejną serię podstawowych cech, takich jak hiperkrytyka, naśladownictwo, uniwersalizm i idealizm.

Myśliciele oświecenia wierzyli, że dzięki ludzkiemu rozumowi można zwalczać ignorancję i przesądy. Rozum przyczyniłby się również do zakończenia tyranii i zbudowania lepszego świata.

Przywódcy ruchu czuli się wybrani, aby kształcić ludzi i prowadzić ludzi w kierunku nowego rodzaju społeczeństwa . Oświecenie dowodziło, że Stary System i absolutyzm w ogóle opierały się na ignorancji ludności w celu ustanowienia dominacji.

Do najważniejszych postaci tego okresu należałoby na przykład zwrócić uwagę na Montesquieu. To polityk i myśliciel, który był jednym z ojców założenia teorii rozdziału władzy, która stała się jednym z podstawowych filarów współczesnego państwa prawa.

Rousseau, który rozwinął ważne teorie republikańskie, lub Wolter, wyraźnie przeciw fanatyzmowi i nietolerancji, były dwiema najważniejszymi i fundamentalnymi postaciami ruchu Oświecenia.

Jedną z głównych konsekwencji rozwoju Oświecenia była zmiana, która nastąpiła w społeczeństwie. W szczególności okres ten doprowadził do zakończenia tzw. Społeczeństwa majątkowego i pojawienia się burżuazji. Osiedle, które będzie zyskiwać coraz większą popularność na wszystkich poziomach. Tak bardzo, że aż do tego momentu zajmą ważne stanowiska na szczeblu politycznym ze szkodą dla rządzącej i dominującej arystokracji.

Należy zauważyć, że ruch był antropocentryczny (uważa, że ​​człowiek jest centrum działań), racjonalista (rzeczywistość jest ograniczona do wrażliwego doświadczenia) i pragmatyczny (użyteczny jest jedyny ważny).