Pochodząca z włoskiego terminu porcelana to rodzaj cienkiej porcelany, która została wynaleziona w Chinach między siódmym a ósmym wiekiem . Jest to produkt ceramiczny, który jest zwykle biały, półprzezroczysty, zwarty i twardy.

Pasta tworząca porcelanę ma kwarc (bardzo obfity materiał na powierzchni ziemi), kaolin (rudę osadową) i skaleń (który pojawia się w większości skał skorupy). Proces produkcji rozpoczyna się od uzyskania biszkoptu w temperaturze od 850ºC do 900ºC. Drugi ogień pozwala dotrzeć do glazury (1175ºC do 1450ºC), a w niektórych przypadkach trzeci wypalanie z pigmentami odbywa się w celu dekoracji produktów poprzez działanie kalcynowanych tlenków metali.

Odkrywca i kupiec Marco Polo ( 1254 - 1324 ) był tym, który po raz pierwszy mówił w zachodnim świecie o porcelanie. Historycy wskazują jednak, że pierwszy komercyjny import tej ceramiki w Europie miał miejsce dopiero w połowie XIV wieku .

Europejczycy spędzili wiele lat próbując odkryć formułę do produkcji porcelany, osiągając różny stopień sukcesu. Po ciężkiej pracy znaleźli sposób na odtworzenie jej opracowania, aby nie byli już uzależnieni od chińskiej siły roboczej.

W dalszej kolejności określenie "porcelana" odnosi się do naczyń lub figurek wykonanych z takiego materiału. Na przykład: "Moja ciotka dała mi piękną porcelanę do dekoracji blatu", "José María był zmuszony sprzedać cenną porcelanę swojej rodziny, aby poradzić sobie z problemami finansowymi".

W poszukiwaniu porcelanowej skóry

Człowiek jest jedynym gatunkiem tej cennej planety, która wydaje się być niezadowolona z tego, kim jest; To prawda, że ​​kosztuje brzydotę u wilka, orła lub tygrysa, ale nigdy nie widzieliśmy, jak się na nich składają, lub starają się wyglądać młodziej . My z kolei robimy to i wiele więcej; wiele razy, przepuszczając znaczną część naszego życia, gdy podróżujemy tą absurdalną ścieżką prowadzącą do powierzchownej doskonałości .

Media są ekspertami w przekazywaniu przesłania o samodoskonaleniu estetycznym : "można się lepiej widzieć; więc rób to! " Chory, który chce być szczupły, nie jest najgorszym z celów, szczególnie dlatego, że w tym konkretnym przypadku istnieje cienka linia (warta podwójnego znaczenia) między nadwagą a problemami zdrowotnymi. Prawdziwym wrogiem ludzi jest misja posiadania świeżej skóry, jak u nowonarodzonego dziecka, przez całe życie!

Kilka produktów o bardziej niż sugestywnych nazwach wskazuje na pilną potrzebę, aby zawsze wyglądać młodo, bez zmarszczek, plam czy śladów jakiegokolwiek rodzaju. I nikt nie kwestionuje skuteczności wielu z tych kremów i balsamów do twarzy, ale ważne jest, aby zauważyć, że ich działanie ma granicę, która zaczyna się w skórach bardzo zmaltretowanych, bardzo niefortunnych, które mają niewiele wspólnego z tymi, które pokazują sztuczną skórę. modele w telewizji.

A co z tymi ludźmi, którzy nie mają takich samych możliwości jak ten niewielki procent nieznacznie wadliwych istot? Nie wszyscy możemy mieć skórę porcelanową, a producenci kosmetyków wiedzą o tym dobrze, ale nie wahają się bawić iluzją konsumentów; i robią to w bardzo pokrętny sposób, obiecując im, że w końcu zostawią swój przerażający aspekt, aby pokazać społecznie akceptowalną cerę.

Pomimo odosobnionych skandali związanych z nadmiernym retuszowaniem gwiazd, które promują poszukiwanie doskonałości (patrz Julia Roberts), osiągnęliśmy punkt, w którym publiczność zdaje się czerpać przyjemność z pogardzenia w pogoni za zmanipulowanym pięknem, które zaproponować środki.