Etymologia anagramu odsyła nas do francuskiego anagramme, który pochodzi z łacińskiej anagrammy . Anagram nazywany jest modyfikacją kolejności liter, które tworzą słowo, generując inne słowo.

Weź przykład ze słowa "kot" . Jeśli transponujemy litery, zmieniając je, możemy tworzyć inne terminy, takie jak "kropla" lub "toga" . W ten sposób "kot", "kropla" i "toga" to anagramy: słowa pisane tymi samymi literami, ale umieszczane w inny sposób.

Wyrażenia mogą również prowadzić do anagramów. "Crazy autor", na przykład, jest anagramem "Colo Tauro" . Anagramy mogą występować w różnych językach : "An Smith" to anagram "This Man" .

Ciekawe, że sama koncepcja anagramów pozwala tworzyć anagramy, takie jak "zakres żab" lub "szczupła ana" . Należy zauważyć, że anagramy są często używane w grach słownych i zagadkach jako hobby, ponieważ wymagają użycia kreatywności i pamięci do ich treningu. Dobre zarządzanie anagramami wymaga obszernego słownictwa.

Jak można zauważyć we wszystkich poprzednich przykładach, nie jest wymóg anagramowy, że słowa mają jakiś związek w zakresie ich semantyki lub gramatyki, chociaż nie oznacza to, że mogą istnieć tylko przez przypadek. Mówi się, że "Voltaire", pseudonim słynnego pisarza, filozofa i historyka pochodzenia francuskiego, pojawił się jako anagram jego nazwiska, Arouet, w wyrażeniu " Arouet l e j eune" ( Arouet, młody), biorąc tylko "L" i "j" dwóch pozostałych słów i biorąc pod uwagę "u" jako "v", a "j" jako "i".

Z kolei Anagrama to nazwa redakcji stworzonej w 1969 roku w hiszpańskim Barcelonie . Jego założycielem był Jorge Herralde, uznany redaktor i pisarz.

Dzięki pracy Herralde wielu autorów różnych języków było w stanie przedstawić swoje prace czytelnikom mówiącym po hiszpańsku. Jego kariera w świecie wydawniczym została wielokrotnie nagrodzona przez organizacje z różnych krajów. Ze względu na swoje literackie dziedzictwo jako autor opublikował blisko tuzin książek, w których zazwyczaj zagłębia się w redakcję. Jego żona, Eulalia Lali Gubern, pracowała jako księgarz i tłumacz.

Wydawnictwo Anagrama opublikowało książki znakomitych autorów z całego świata, takich jak Vladimir Nabokov, Norman Mailer, Sergio Pitol, Ricardo Piglia, Enrique Vila-Matas, Thomas Bernhard, Álvaro Pombo i Javier Marías . Z drugiej strony firma przyznaje dwa wyróżnienia każdego roku, aby docenić jakość niepublikowanych prac: nagrodę Herralde Novel i nagrodę Anagram Essay Award .

W całej historii tego wydawnictwa, które obejmuje około pół wieku, jego katalog książek przekroczył trzy tysiące, a wśród nich jest wiele najważniejszych esejów i tytułów narracyjnych z dnia dzisiejszego, choć oczywiste jest, że Nie wszyscy autorzy mają szczęście publikować w tym domu i dlatego konkurencja jest konieczna.

Anagrama ma kilka kolekcji o różnych tematach, a najważniejsze to:

* Hiszpańskie narracje, w których pogrupowano hiszpańskojęzycznych pisarzy fikcyjnych, takich jak Roberto Bolaño, Vera Giaconi, Alvaro Pombo, Marta Sanz, Ricardo Piglia, Mariana Enriquez, Javier Tomeo, Sara Mesa, Sergio Pitol, Esther García Llovet oraz początki ich kariery, Antonio Soler i Javier Marías;

* Panorama narracji, która koncentruje się na fikcji autorów zagranicznych, takich jak Cahterine Millet, Vladimir Nabokov, Pauline Dreyfus, Thomas Bernhard, Yasmina Reza, Patrick Modiano, Jean Echenoz, Ian McEwan, Christie Bridget, Norman Mailer, Linda Rosenkrantz, Albert Cohen, Sara Waters, Martin Amis, Roberto Calasso i Alessandro Baricco;

* Argumenty, różnego rodzaju eseje przygotowane przez pisarzy, filozofów i współczesnych myślicieli, wśród których możemy wyróżnić Gracieę Speranza, Anselma Jappe, Julię Cagé, Guy'a Deborda, Patricię Soley-Beltran, Greila Marcusa i Hansa Magnusa Enzensberger.